________________
(૧૭) પછી, તૃપાસાથી પ્રવેશ કરી એણે નમસ્કાર કરી હાથ જોડી કહ્યું કે આપને કોણ સંભારતું નથી, કે આપનો આશ્રય લેતુ નથી, એમ જાણીને જ હું પણ આપનું સ્મરણ કરી આપની સમીપ આવ્યું છું-૮૧
હે કીર્તિમંદિર! પૂરે ચઢેલી ને ઘુઘવતી નદીને તરી, શ્રમમાત્ર વિસારે પાડી તથા સુખ પામવાની આશાએ, આવ્યો છું–૮૨
આપની વાણી દધિરૂપ ધારણ કરે છે, ને અર્થી પ્રતિ દધિરૂપ થાય છે, તો તે જ પૂર્ણ અને કાંતિપૂર્ણ મારા પ્રતિ પણ સાચે દધિરૂપ થાઓ-૮૩
લક્ષ્મી જેમ આપને પરાક્રમ અને કાન્તિથી રમમાણ થઈ છે, તેમ આ પણ થાય તો બહુ ઉચિત, એમ અભિલાષાપૂર્વક તેણે ચિત્રપટ નિવેદન કર્યું–૮૪
એમાં આ લેખેલી કન્યાને જોઈ રાજા ઉત્કંઠિત થઈ ગયો અને બોલ્યો, આ રન ક્યાંથી ઉપજ્યુ? રત્નગર્ભ પણ એવા રત્નનું ચિંતન ન કરી શકે (૧)-૮૫
કીયો વંશ આનાથી મોદે છે? કોને આનાથી શોભા પ્રાપ્ત થઈ છે? એનાં બંધુ કોણ છે? તેમણે એનું નામ શું પાડ્યું છે?—૮૬
આના વિષે સર્વ વાત અભ્યાસ તું જાણતા હોય તે સઘળું કહી દે કે હું તૃપ્ત થઈ તને દ્રવ્ય આપું–૮૭
ચિત્રકારોમાં શ્રેષ્ઠ અને કન્યાનું વર્ણન કરનાર એ, રાજાની આ શા થતાં, કૌટિલ્ય તજ, અકુટિલ ચિત્ત રાખી, અકુટિલ વાણીથી બે -૮૮
દક્ષિણ દિશાએ, વિપુલ સમૃદ્ધિવાળુ, મહાલતાં સ્ત્રીજને સેવેલું,
