________________
(૧૩૮) માં તેને જોવા માટે તેના તરફ જવા લાગ્યો, ને તેને ઈચ્છવા લાગ્યો–૧૧
દાઢી અને મુકુટના ગુચ્છને ખેંચતા એનાથી રાજા અને અમાત્યવર્ગ અતિ આનંદ પામે છે અથવા એના ખોળામાં બેસવાથી કોને હર્ષ નથી થતો કે કોનામાં અનુરાગ નથી વ્યાપતો ?–૧૨
એનું શરીર પ્રૌઢ થવા માંડતાં એણે કીડામુગોનાં શીંગડાંને નખ કાપવા માંડ્યાં (૨), ધનુષને હાથમાં ઠરાવવા માંડયું, તથા દષ્ટિ નીશાન ઉપર સ્થિર કરવા માંડી, ને એમ ગુરુપ્રતિ અતિ વિનીત ભાવ દાખવવા માંડ–૧૩
એ બાણથી કરીને લક્ષ્યને ભૂમિ સાથે જડી દે છે, પાશ બંધાદિથી ખેલતા મલને પણ મલ્લયુદ્ધમાં બાંધે છે, ને એમ કરતાં તેને કોઈ બાંધી શકતું નથી, અને મહાભાર ઉઠાવતા એની સામે કોઈ થઈ શકતું નથી --૧૪
પછી, શુભ આજ્ઞા કરતાં એને રાજાએ કહ્યું કે પૃથ્વીને તારા ગુણથી વશ કરીને પ્રસન્ન કરતો, શત્રુને તેજથી શેકી નાખી પરાજય પમાડતો, તું પૃથ્વીને ગ્રહણ કર, હું હવે તીર્થમાં જઇ કર્મપાશને કાપી–૧૫
આંખમાંથી આંસુ પાડતો, ને આ વાત ન સ્વીકારતો, ભકિતથી નમ્ર, રાજપુત્ર બોલ્યો, આ આપનો દાસ હે તાત ! બીજી અનેક સેવા કરી ચૂક્યો છે, કરશે, કરે છે, પણ આ વાત તે નહિ કરી શકે-૧૬
(૨) શીંગડાં કાપવાથી તેને મૃગી જાણીને બીજા મૃગ તેની પાસે આવે એટલે તેમને શિકાર થાય અને નખ કાપવાથી તે ત્વરાથી દોડી શકે આ રીતેજ શિકાર કરવાની સ્થિતિ છે એમ ટીકાકાર.
