________________
(૧૨૮) બાહુબલવાળામાં અગ્રણી અને પોતાના શત્રુમાત્રને મોહ પમાડતા અને મહેંદ્રરજાએ (૧) પોતાની બહેનના સ્વયંવરમાં નોત–૬૬
ઈંદ્રને પણ ઝાંખો કરતે, પૂર્વજોનું અનુકરણ કરતા, પિતાના નાના ભાઈ સહિત, વિપુલ સિન્ય લઈને, તેની ધૂલથી સૂર્યને પણ ઝાંખ લગાડતે, એ નીસર્યો-૬૭
સુંઢને આમતેમ ઉછાળતા, મદ ઝરતા, ગંધહતી એના સૈન્યમાં અન્યોન્યને સહન ન કરવાથી જુદા જુદા ચાલવા લાગ્યા
રમત ગંમત કરાવતા નર્મસચિવો સાથે રમત કરતે, અને (સ્વયંવર વિના) બીજી વાત ન કરતો, એ જરા પણ અટક્યા વિના રસ્તો કાપી ગયે-૬૮
કહીંક એણે અવે ચઢી ખેલવા માંડયું, કહીં હાથીએ ચઢી મોજ કરી, કહીંક મિત્રોને રથમાં બેસાડી સત્કથા પ્રવર્તીવરાવી - ૭૦.
- વેલીઓને નચાવત, પતાકાને કંપાવતે, અને અમૃતનું ભોજન કરાવત, વાયુ એના વેદને શોષનાર થયો–૭૧
મૃગનાં બાળકોને નમાર ખવરાવતા, અને બહુ ગ્રંથનો બોધ કરતા, તથા ભણાવતા, વનઋષિઓ એને સત્કાર કરવા આવ્યા –૭૨
દુસરે છુસર અથડાવતા, રથોના માર્ગ સંધતા, વૃક્ષનાં મૂલ ઉખાડી નાખતા, લતાઓના રસ યુવરાવતા, કોલાહલ કરતા, સરિ
(૧) એ મારવાડને રાજા એમ ટીકાકાર.
.
