________________
(૧૧૪) બે, ત્રણ, બાર, તેર, અઢાર, અથવા ત્રણને સાઠ, લાકેશ્વર હે તો ભલે રહ્યા, ત્રેતાળીશ હાથીના બલવાળો એ એ કુમાર (ચામુંડરાજ )જ એને જીતવાને પૂરો છે–૭૨
બાસઠ, અઠાણું, ત્રેતાળીશ, એકસો અઠોર, ત્રણ સાડ, એમ અનેક બાણ ફેંકતા પુત્રને જોવા માટે તે ત્વરાથી ગ–૭૩
એવામાં આનંદપૂર્ણ અને ઉછળતા તથા ઉભરાતા હૃદયથી નમસ્કાર કરી પાસે આવીને તે નૃપ બોલ્યા, હે શત્રુના હૃદયના વ્યાધિ રૂ૫ ! શત્રુદુદયના રોગરૂપ તમારા પુત્રે, અમારા વિનાજ જય પ્રાપ્ત કર્યો છે, એ અતિ ધન્યભાગ્યની વાત છે–૭૪
તમારા ચરણના દાસ અમે ભૂમિ ઉપર ત્વરાથી પગ નાખતા પાળાને લઈને જઈ પણ પહોચ્યા ન હતા તેવામાં ત્રાસ પામી નાસતા અરિના પગથી ઉડતી ધૂળ અમે દીઠી–૭૫
કેટલાક, પગે ચાલતા, હિમથી પગે પડાયા હોય તેમ, પગે શરઘાતની પીડાવાળા, બ્રાહ્મણ વેષ ધારગુ કરી, રસ્તે જતાં ચાઓ બોલતા ધીમે, ધીમે, ચક્રથી શબ્દ કરતા રથને તજીને નાઠા-૭૬
પાદઘોષ કરતા અશ્વસમૂહને તજી, પાદૉષ ન કરતાં એવાં ઉટથી, પોતાના પગનાં ને પોતાની પ્રિયાના પગનાં સુવર્ણભૂષણ તજી, પરસ્પર પગ અથડાતાં પણ પિતાના પગ સંભાળતાં, નાકમાં આવેલા પ્રાણ હોવાથી, કેટલાક નાડા–૭૭
નાક ઉપર પડેલા પ્રહારથી ભાગી ગયેલા નાકવાળા કેટલાક અનુનાસિક શબ્દો બોલવા સમર્થ થતા નહિ; ને કેટલાક માથે પડેલા ઘાથી છૂટા થઈ ગયેલા વાળ વાળી, માથાના વાળને પણ બાંધવાને સમથે નડતા–-૭૮
બીજા, યુદ્ધને મોખરે લઢનારા, જલમાં ઘસેલી કસ્તુરિએ પેલા
