________________
(૧૦૩)
એમ માન હતું તે તેમણે તજ્યું એટલુજ નહિ, પણ પેાતાને ઉત્તમ સ્ત્રીરૂપનુ માન હતું તેપણ તેમણે તયું —૮
વૈદપારાયણ કરતા, તપરૂપી બલથી બલિષ્ઠ, એવા હિમાદ્રિથી આવેલા( બ્રાહ્મણ ) જનાને, એણે, બીજા કામ વેગળાં મૂકી, સહસા અભ્યુત્થાનાદિથી સત્કાર કરી, તથા જલથી અાદિકરી, યથેષ્ટ ( ધન ) આપ્યું−૮
તેણે તમાગુણથી, ઉદ્ધતાઇથી, પ્રખ્તને કર્શી પીડા કરી નથી, કેમકે પુરુષો પોતાની નાની બહેનના રાષ્ટ્ર તરફ મૂલથીજ આંધળી આંખ રાખે, તેમ એ પ્રજા પ્રતિ રહ્યા છે- -૧૦
વિદ્યાનાથી વિનીત, પોતાની મેળેજ વિષમશાસ્ત્રને પણ ાણનારા, સ્વભાવથી વીશમા ગુણ જેવા શાભતા, એ, પ્રસન્ન એવી સરસ્વીથી કરીને, જેમ ડિસ્ ધાતુ આત્માનેપદને પામે છે, તેમ આત્મને પદ ( પોતાને માટે ઉન્નત પદ)ને, પુરુષામાં, પામ્યા-૧૧
અંતર્કી સસાર એવા એને, યુધિષ્ઠિરને પણ ચઢે તેવા રાજાએ, અરણ્યતિલવ, કે વંશવનવ, પરૌંપદને ( ૧ ) શેષ રહેલા ધાતુની પેઠે, પૂરો પડે તેવા ગણ્યા-૧૨
રૂપેશાણ, દૃષદિાબ, યૂથપશુ, ( ૨ ) આદિ કરના ભરનારા
(૧ ) પકઐપદ એ શબ્દના બે અર્થ છે. પર્ એટલે શત્રુ તેનુ પદ એટલે સ્થાન અર્થાત્ શત્રુને પૂરા પડે તેવા. શેષધાતુ એટલે આગળના શ્લાકથી જે આત્મને પદ ડિધાતુ કહ્યા તેનાથી જે શેષ રહેલા ધાતુ પરઐપદને પૂરા પડે છે એટલે પરૌંપદના થાય છે તેમ. આવે શબ્દશ્લેષ આ ઠેકાણે છે.
આ ત્રણે એક એક પ્રકારનાં નામ છે. સ્તૂપ એવું ગાયાના ટાળાનુ નામ છે ને શાણુ એવુ ચારમાસા સેાનાના શિકકાતું નામ છે. ટળે ટાળે
( ૨ )
