________________
(૯૩) ક્ષત્રિયાધમ, પાપિષ્ઠા દૈત્ય, નઠારા જોધાની સહાધ્યાવાળો, એ કયાં છે એમ બોલતા એ નરવ્યાધ્ર પણછ ચઢાવી–૮૧
તેજથી બીજા સૂર્ય જેવો એ, આદિપુરુષ શ્રીવિષ્ણુ જેમ પ્રથમ દૈત્યને હણવા નૃસિંહ રૂપે તત્પર થયે તેમ, આ છેલા દૈત્ય (ગ્રાહરિપુ)ને હણવા તૈયાર થયો-૮૨
મત્યે લોકના પતિ (મૂલરાજ), વીરપુરુષ, મધ્ય પાંડવ (અન) જેવા, એણે અતિ પરાક્રમથી અસાધારણ રણોત્સવ આરંભ્યો-૮૩
એણે શ્રેણીમાં ગોઠવેલા ને સમૂહે કરેલા પ્રથમ શુર યોધ્ધાને, શત્રુઓએ, એ પોતે જ જાણે શ્રેણિરૂપ કે સમૂહરૂપ હય, એમ ભયથી જોયા-૮૪
એણે યુધ્ધ કર્યું ન કર્યું એટલામાં અતિ કલેશ પામેલા અને કલેશમય મૂર્તિવાળા, તીરથી લોહી પીવાયલું ન પીવાયલું એવા શત્રુઓ છેદાયા ન છેડાયા છતાં ભ્રમણ પામી ગયા-૮૫
એ શ્રેષ્ઠ નૃપે હાથી ઉપર રહે રહે, પૂર્વે કલેશ ન પામેલું એવું શત્રુ સન્ય કલેશિત તથા પરમ વિહલ, ઉત્તમાથી, કરી નાખ્યું –૮૬
એટલે ઉત્કૃષ્ટ અા વષવતો દૈત્યનો રાજા (ગ્રાહરિપુ) ક્રોધ પામી, ઉત્તમ યોદ્ધાથી વીટળાયેલા રાજકું જર તરફ ધો-૮૭.
| હે શુદ્રગુપ! આપણામાંનો કોણ હવે કઇ છે ને કોણ ઉત્સ(૧) છે એમ અન્યોન્યને આક્ષેપ કરતા એ બે રાજા લડવા લાગ્યા
(૧) શસ્મભીરુ બ્રાહ્મણોનાં નામ.
