________________
સય
મુગલ-૮ વગા
જેમ આપણને ખેલવા માટે ભાષાવગણુાનાં પુદ્દગલ કામ લાગે છે, તેમ વિચાર કરવા માટે મનેાવણ્ણાનાં પુદ્ગલ ક્રામ લાગે છે. નવા નવા શબ્દેાચ્ચારની જેમ નવા નવા વિચાર કરવા માટે નવા નવા મનાવગણાંના પુગલ લેવામાં આવે છે, અને એને મનરૂપે મનાવી જ્યારે છેડવામાં આવે ત્યાં વિચાર સ્ફુરે છે. (૮) આઠમા નખરમાં કામણવગણા છે. જીવ મિથ્યાત્વાદિ એક યા અનેક આશ્રવ સેવે છે ત્યારે આ કાણુ પુદ્દગલા જીવ સાથે ચાંટીને કમ– રૂપ બને છે.
આ આઠ વા ઉપર પણ બીજી પ્રત્યેક વણા, માદર વણા, વગેરે યાવત અચિત્ત મહાન્સ્કન્ધ વણાના પુદ્ગલ છે. પર`તુ જીવને એ નિરુપયેાગી છે. એટલે કે આહા રાદિરૂપે લઈ શકાય એવા નથી. ઉપયેાગી માત્ર આઠ વણા છે. પ્રકાશ, પ્રભા, અંધકાર, છાયા એ બધાં ઔદારિક પુદ્ગલ છે. એમાં પરિવર્તન થયા કરે છે; દા. ત. પ્રકાશનાં પુગલ અંધકારરૂપ બની જાય છે. છાયા પુદ્દગલા દરેક સ્થૂલ શરીરમાંથી તેવા તેવા રંગના બહાર નીકળ્યા કરે છે. દૂરબીનના કાચની આરપાર થઈને સફેદકાગળ કે કપડા પર તેવા રંગમાં પડેલી છાયારૂપે તડકે દેખાય છે. ફાટાગ્રાફની પ્લેટ પર એ છાયા પુાલ પકડાય છે; તેથી પ્લેટ પર ફાટા દેખાય છે.
જમીનમાં વાવેલા ચિત્ત મીજમાં જીવ પેાતાના કર્મો. નુસાર તેવાં તેવાં પુદ્ગલા આકાશને જમીનમાંથી આહાર રૂપે ગ્રહણ કરે છે, એમાંથી અંકુર, ડાંડી, પત્ર, પુષ્પ, ફળ વગેરે અને છે. આ બધા પદાર્થ, જમીન, ખાતર અને માણી
