________________
૧૯ માર્ગનુસાર જીવન દેશાચારનું ઉલંઘન ન કરે. (૮) શિષ્ટાચાર-પ્રશંસા – શિષ્ટપુરૂષોના આચારો આ છે,–લોકનિંદાને ભય, દીનદુઃખિયાને ઉદ્ધાર, કૃતજ્ઞતા, અન્યની પ્રાર્થનાને ભંગ ન કરવાનું દાક્ષિણ્ય, નિંદાત્યાગ, પ્રશંસા, આપત્તિમાં ધેર્ય, સંપત્તિમાં નમ્રતા, અવસરેચિત હિત-મિત-પ્રિય વચન, વચનબદ્ધતા, વિદનજય, આચિત વ્યય, સત્કાર્યને આગ્રહ, અકાર્યને ત્યાગ, અતિનિદ્રા-વિષય-કષાય-વિકથાદિ-પ્રમાદત્યાગ, ઔચિત્ય,..વગેરે. આની પ્રશંસા કરતા રહેવું.
માનુસારીના ૩૫ ગુણોથી જીવન મઘમઘતું બને એ બહુ જરૂરી છે, કેમકે આગળ ઠેઠ સંસાર ત્યજીને સાધુપણુ સુધી પહોંચેલા પણ જે આમાંના કેઈ ગુણને ભંગ કરી નાખે છે, તે તે ઊંચા ધર્મસ્થાનથી પતન પામવા સુધી પણ પહોંચી જાય છે. દા. ત. નંદીષેણ મુનિ આંતરશત્રુ મદને વશ થઈ વેશ્યાને સમજાવવા રહ્યા તે પડયા.
અપુનબંધક અવસ્થા આ અવસ્થા પામવા માટે મૂળમાં ત્રણ ગુણ જરૂરી છે. (૧) તીવ્રભાવે પાપ નહિ આચરવું. અર્થાત્ પાપ ન છૂટતા હોય એમાં હદય પાપભીરૂ અને પાપના ઉદ્વેગવાળું તથા કુણું રાખવું. (૨) ઘર સંસાર પર બહુમાન ન ધરવું. સંસાર એટલે ચારગતિમાં ભ્રમણ, સંસાર એટલે અર્થકામ તથા વિષય-કષાય, સંસાર એટલે કર્મબંધન. આ સંસાર ભયંકર છે એ ખ્યાલ રાખી સંસારનો પક્ષપાત, એના પર આસ્થા, કે એમાં સારપણાની બુદ્ધિ ન રાખવી. (૩)
