________________
૧૯ માર્ગનુસાર જીવન છે. (૨) લજજા-અકાર્ય કરતાં લજજા આવે તો બનતા લગી એ કરે જ નહિ. તેમ વડિલની લજજા, દાક્ષિણ્ય હોય તે પેટે રસ્તે જતાં અટકે, એમ ઈચ્છા ન હોય તે પણ લજજાથી સારું કાર્ય કરવા પ્રેરાય, બીજાની પ્રાર્થનાને ભંગ ન કરે. (૩) સૌમ્યતા –સ્વભાવ, હૃદય, વાણી અને આકૃતિ સૌમ્ય રાખવી, ઉગ્ર નહિ પણ મુલાયમ શીતલ રાખવી, તો સૌને સદ્ભાવ સહાનુભૂતિ મળે. (૪) લેકપ્રિયતા–ઉપરોકત ગુણો અને સદ્ આચારેથી લેકને. પ્રેમ સંપાદન કરે. (૫) દીર્ઘ દૃષ્ટિ-દરેક કાર્યમાં પગલું માંડતાં પહેલાં ઠેઠ પરિણામ સુધી નજર પહોંચાડવી, કે જેથી પછી પસ્તાવું ન પડે. (૬) બલાબલ-વિચારણ:-- કાર્ય પરિણામે લાભદાયી પણ હોય છતાં કાર્ય અને પરિણામ માટે પિતાનું ગજું કેટલું છે એ વિચારી લેવું. બિનજામાં આવ્યા જઈને વધુ પાછા પડવાનું થાય. (૭) વિશેષજ્ઞતા –i (વિશેષ=વિવેક) હંમેશ સાર-અસાર, કાર્ય– અકાર્ય વાચ-અવાચ્ય, લાભ-નુકસાન વગેરેને વિવક કરવો. તેમજ ii વિશેષ નવું નવું આત્મહિતકર જ્ઞાન મેળવતા રહેવું (૮) ગુણપક્ષપાતા–સ્વ જીવનમાં શું, કે બીજામાં શું, સર્વત્ર ગુણ તરફ રુચિ ધરવી, દેષ તરફ નહિ; દેશના બદલે ગુણના પક્ષપાતી બનવું.
૮ સાધના –(૧) કૃતજ્ઞતા :-(દેવ-ગુરુ-માતાપિતાદિ કેઈના પણ થોડા ય ઉપકારને ભૂલવો નહિ, કિંતુ યાદ રાખી યથાશકિત બદલો વાળવા તત્પર રહેવું. (૨) પરોપકાર –સામાએ ઉપકાર ન પણ કર્યો કે ન કરવાને
