________________
૧૨૨
નવપદ દશન
અજ્ઞાન લેખાયું છે, કૈવેયક સુધી પણ લઈ જનાર ચારિત્ર પણ ભાવચારિત્ર ગણાયું નથી, અગ્નિશર્મા, જમદગ્નિ, માયન અને તામલિ તાપસ જેવા ઘેર ઉગ્ર તપસ્વીઓના તપને પણ અજ્ઞાન કષ્ટ તરીકે જ વર્ણવ્યાં છે.
અને સમ્યકત્વની પ્રાપ્તિ થયા પછી અષ્ટ પ્રવચન માતાનું જ્ઞાન, અને અષ્ટ પ્રવચનમાતાનું સંપૂર્ણ પાલન પૂરતું ચારિત્ર પણ રત્નત્રયીમાં લેખાય છે.
ઉપર વર્ણન કરાયેલા પશમિક, ક્ષાયોપથમિક, અને ક્ષાયિક સમ્યકત્વના ચેથાથી ચૌદમાં ગુણઠાણ સુધીના, પંચમહાપરમેષ્ઠી ભગવંતના, ચાર પ્રકાર શ્રી સંઘના અને ચાર ગતિના સમ્યકત્વધારી અનંતાનંત આત્માઓના ત્રણે કાળના ઉલ-ઉજ્વલતર-ઉજવલતમ અધ્યવસાય સ્થાનને મારા હજારેવાર, લાખેવાર, કોડેવાર નમસ્કાર થાઓ.
૭ મા પદે સમ્યગ્રજ્ઞાનપદ વિચાર
સમ્યગ જ્ઞાનના પાંચ પ્રકાર કહ્યા છે, મતિજ્ઞાન, શ્રુતજ્ઞાન, અવધિજ્ઞાન, મન:પર્યવજ્ઞાન, અને કેવલજ્ઞાન, આ પાંચમાં પહેલા બે ઈન્દ્રિય પ્રત્યક્ષ છે, અને પાછલનાં ત્રણ આત્મપ્રત્યક્ષ છે, તેમાં પણ ત્રણ પૈકીનાં પહેલાં બે આત્મપ્રત્યક્ષ હેવા છતાં અધુરાં ગણાય છે, જ્યારે કેવલજ્ઞાન અધુરું નથી, સંપૂર્ણ છે.
આત્મામાં સમ્યકત્વની પ્રાપ્તિ થવાથી ઓછામાં ઓછું
