________________
તુ લ ના
“ તેા પછી અમારે અહીં રહી શું કરવું ? ” “ તમારે રાજકુટુંબ અને રાજમાન્ય આપ્તજના જે ઇચ્છે તે કરવું. અમારી તા માત્ર દૂરથીજ સંભાવના કરવી.” “ છતાં આપની કંઇક તે અમારે સેવા કરવી જ જોઇશે. માત્ર તેના પ્રકાર જણાવવાની આપ કૃપા કરશે. ”
“ અમારા જીવનક્રમજ જુદી જાતના હશે. જેમાં સહાયક વની કશી અગત્ય જ નહીં રહેવાની, સ્વયમેવ સ્વામી અને સ્વયમેવ સેવક, અર્થાત્ પ્રવૃત્તિઓનેાજ સ કાચ રહેવાને. આવશ્યક પ્રવૃત્તિ પણ સ્વયં જ કરી લેવાની. કલ્પ્ય આહાર અને પ્રાથુક જલાદિના યેાગ્ય ચેાગ જાતે જ મેળવી લેવાના રહેશે. વખતના ઘણા ભાગ માન અને ધ્યાનાવસ્થામાંજ વીતશે, એટલે વિનેાદાર્દિકને અવકાશ પણ કયાં રહ્યો ? કાણુ કાના પિરજન ? પિરજન બુદ્ધિજ વિલય પામ્યા પછી પરિજનની શી જરૂર ? કલહંસક ! ”
“ સ્વામિન ! શું સાંભળીએ છીએ; અને આ બધું શું થઇ રહ્યું છે? તેમાંનું કશું અમે કળી શકતાજ નથી. શું કરીએ ? કયાં જઇએ ? કાને કહીએ ? સર્વથા નિરુપાય મની હતાશ થઇ જઇએ છીએ.
આપની આજ્ઞા અમૃત સિચન તુલ્ય જણાય છે. ત્યારે આપના સહવાસને ત્યાગ ખીજું મૃત્યુ લાગે છે. નાથ ! અમે અનાથા અને શરણે જઇશું ? આપના મનેરથા સાં
૧
