________________
૬૨
આત્મવિજ્ઞાન
તેની વૃદ્ધ દાદી છાણાં સરખાં કરવા ગયાં હતાં, છતાં તેમણે સાપ જોયા ન હતા.
મૃત છેોકરીના પિતાની વાત સાંભળી ચેગી હરનાથે ન કે।ઈ આશ્વાસન આપ્યુ. કે ન કેાઈ ઉપદેશ આપ્યા. પેલા ભાઈ તરફ એક અત્યંત કરૂણાભરી દ્રષ્ટિ નાખી તે ઉંડા ધ્યાનમાં સરકી ગયા. ઘેાડીવાર શાંતિ છવાઈ ગઈ. ચેાગી હરનાથે નેત્ર ખેલ્યાં ત્યારે તેમાં જુદી જ ચમક હતી. થોડી ગહન વાતચીત કરી તેમણે છોકરીના પિતાને યોગદ્રષ્ટિના પ્રત્યક્ષ અનુભવ કરાવ્યા. ચેાગી હરનાથે પેલા ભાઇને પૂછ્યું :
ઃઃ
“ તમે આ પહેલાં, ગામના સ્ટેશન માસ્તર તરીકે કામ કરતા હતા ? “ જી, હા.” પેલા ભાઇએ જવાબ આપ્યા. ત્યારે તમારા કવાર્ટસની સામે એક લીમડા હતા, લીમડા નીચે પાણીની નાંદી હતી અને તમે ત્યાં અકરી બાંધતા ?” “ જી, હા.” હે અચ્છા ! એ જગ્યાની પાસે એક બગીચા જેવુ' હતુ ને ત્યાં તમારી દીકરી ઘણીવાર ફૂલા લેવા જતી ” “ જી, હા.” પૂજાનાં ફૂલે અમે એ ફૂલવાડીમાંથી લાવતા અને મારી દીકરી ઘણીવાર ફૂલા લેવા જતી. “ ત્યારે તમારી દીકરીને પગે ખરજવું થયું હતું ? ઉપચારો કરેલા પણ મટતું નહાતુ, ” તે એ સમયે પણ આ સર્પે તેને ફુલવાડીમાં દશ દેવા પ્રયત્ન કર્યાં હતા. પણ સમય પાકો ન હેાવાથી એ ફાળ્યા નહેાતેા. ત્યાંથી એ માલગાડીના વેગનમાં ચડયો. અહીં ઉતર્યાં. ચેાગી હરનાથે તે ભાઈ ને જણાવ્યું.
""
ઃઃ
‘હા, બરાબર. ઘણા
