________________
૧૬૭
શીળ. પ્રકરણ ૧
અર્થ (૧) લજ્જા,
(૧૨) સત્યપક્ષી, (સત્યપ્રત્યે, પુરૂષ પ્રત્યે (૨) દયા,
પક્ષપાત), (૩) પ્રસન્નતા,
(૧૩) દીર્ઘ વિચાર, (૪) શ્રદ્ધા,
(૧૪) વિશેષજ્ઞ, (૫) પરના દેષને ઢાંકવા, (૧૫) શાસ્ત્રજ્ઞાનની મર્મજ્ઞતા, (૬) પરોપકાર,
(૧૬) કૃતજ્ઞતા, (૭) શાંત સૌમ્યદષ્ટિ, (૧૭) તત્ત્વજ્ઞતા, (૮) ગુણગ્રાહતા,
(૧૮) ધર્મજ્ઞતા, (૮) સહનશીલતા, (૧૮) દીનપણું નહિ તેમ અભિમાનપણું
નહિ, એવું મધ્યવ્યવહારીપણું (૧૦) સર્વપ્રિયતા, (૨૦) સ્વાભાવિક વિનય. (૧૧) મિષ્ટ મધુર વચન, (૨૧) પાપાચરણથી રહિતતા. એ પવિત્ર એકવીશ ગુણધારી શ્રાવક હોય.
શ્રાવક ધર્મ
પાળવાનું ફળ શ્રી સૂત્રકૃતાંગ સૂત્ર ૧-૨-૩, ૧૩માં કહ્યું છે કેमारं पिअ आवसे नरे, अणुपुव्वं पाणेहिं संजऐ । ..
समता सव्वत्थ सुन्वते, देवाणं गच्छे स लोगयं ।। જે પુરૂષ ઘરમાં નિવાસ કરીને પણ શ્રાવક ધર્મ પાળીને ક્રમશ: પ્રાણીઓની હિંસાથી નિવૃત્ત થાય છે તથા સર્વ પ્રાણીઓમાં સમભાવ રાખે છે તે સુવતી પુરૂષ દેવલોકમાં જાય છે. - શ્રાવકના વિશેષ ધર્મને અથવા ઉન્નતિ ક્રમને અગીયાર વિભાગમાં વહેંચી નાખવામાં આવેલ છે અને તેને શ્રાવકની અગીયાર પ્રતિમા (પડિમ) કહેવામાં આવે છે.
