________________
૩૭
પરિષઢાને સમભાવે સહન કરે જ છે પરંતુ સાધુ ભગવંતોના મુખ્ય શુણુ છે....“સહાયપણું ધરતા સાધુ ”
સાપ્નાતિ સ્વપર કાર્યાણિ ઈતિ સાધવ’
માક્ષમાર્ગે ચાલવા ઈચ્છતાં ચાલતાં ભષ્યને નિષ્કામ ભાવે કાળુ એવાં મુનિએ સહાય કરવામાં સદા તત્પર રહેતાં ડાય છે. પટકાયનાં રક્ષક હાવાથી દયાનાં તો સાગર જ છે. એવાં અઢીદ્વિપમાં વિચરતાં સવે મુનીએ વદનાને પાત્ર છે. પંદરે કમ ભૂમિમાં વિચરતાં મહાત્માએ પેાતાની આરાધના અધ્યવસાયને કારણે જિનકી સ્થવિરહપી લબ્ધિધારી વિ. ઘણાં પ્રકારનાં હાવાથી તે સર્વે સાધુ ભગવંતો વઢનાને પાત્ર છે. મુનિ ભગવંતોની એક એક ક્રિયાથી જીવા પ્રતિોષ પામે છે.
(૧) સાધુ ભગવંતની વહારવાની ક્રિયાનાં દશન ઈલાચીકુમાર કૈવલ્યદશ નને વર્યાં.
(૨) સાધુ ભગવંતની ઈર્યાં સમિતિ પાલનની ક્રિયા જોવાથી તામલિતાપસ જૈન સાધુતા પ્રત્યે આકર્ષાયા.
હા....શું શે।ભનમ્ જૈન સાધુત્વ” ! જ ભાવ તામણિ તાપસને એષિબીજનુ કારણુ ખનીને ઈન્દ્રપદવીની પ્રાપ્તિમાં કારણ બન્યા.
(૩) સાધુઓની સમતા-ક્ષમા આરાધનાનાં દર્શનથી
૫. ૭
