________________
७२६
जैनधर्मसिंधु.
1
66
वन् सम्मत्ताइतिगं श्रारोवेह " गुरु कहे “ आरो वेमि " पीछे श्रावक गुरुके आगे खमा होके, अंज लि करके, मुखवस्त्रिकारों मुखाच्छादन करके, तीनवार परमेष्ठिमंत्र पढे । पीछे सम्यक्त्वदंकक पढे. सयथा ॥ “ ॥ श्रहणं नंते तुह्माणं समीवे वित्ताओ पडी कमामि सम्मत्तं उवसंपामि । तंजढ़ा दवयो खित्तयो कालो जाओ। दवणं मित्तकार पाई पच्चक्खामि सम्मत्तकारणाएं उवसंपामि नो मेकप पनि अन्न वा अन्न विदे वयाणि वा अन्नविपरिग्गहियाणि अरिहंतचे आणि वंदित्तए वा नमंत्तिए वा पुत्रिं पालते श्रलवित्त वा संल वित्तए वा तेसिं असणं वा पाणं वा खाश्मं वा साइमं वा दानं वा अणुप्पयाजं वा । वित्तश्रोणं श्हेव वा अन्न वा । कालखोणं जाव जीवाए | जावोणं जाव गहेणं न गहिजा मि जाव बलेां न बलियामि जाव सन्निवारणं नानि
विस्सामि जाव अन्ने वा केइ परिणामवसे परिणामो मे न परिवड ताव मे एवं सम्मदंसणं अन्न राया जियोगेणं बलाजियोगेणं गया जियो गेणं देवयानियोगेणं गुरुनिग्गदेणं वित्तीकंतारएणं वो सिरामि ॥ "
ऐसें तीनवार दंडक पाठ कहना ॥ अन्ये तु दंड कमिमुच्चारयति यथा ॥