________________
चतुर्थपरिजेद. ३१ प्रेत दृष्टे, पड्युं जोजन, जमवु ते, जुग तुं नहीं ॥ १॥ चाल ॥ परशुं प्रेमें रे, हसीय न बोलीयें ॥ दां त देखामी रे, गुह्य न खोलीयें ॥ ज० ॥ गुह्य घरनु, परनी श्रागें, कहोने केम प्रकाशीयें ॥ वली वात जे, विपरीत नांखे तेहथी दूरे नाशीयें ॥ असुर सवारा, अने अगोचर, एकलां नवि, जायें ॥ सहसात्कारें, काम करतां, सहेजें शील गमावीयें ॥२॥ चाल॥ नट विट नरशुं रे नयण न जोमीयें ॥ मारग जातां रे, श्राघु उढीयें ॥ ज०॥ श्राघु ते उढी, वात करतां, घणुंज रूमां, शोजीयें ॥ सासू अने, माना जएया विण, पलक पास न, थोजीयें ॥ सुख फुःख सरज्यु, पामीये पण, कुलाचार, न मूकीयें ॥ परवश वसंतां, प्राण तजतां, शीयलथी, नवि चूकीयें ॥३॥ चाल ॥ व्यसनी साथें रे, वात न कीजीयें।परनर हाथेरे, ताली न लीजीयें॥॥ ताली न लीजें, नजर न दीजें चंचल चाल न चालिये ॥एक विषयबुझें, वस्तु केहनी हाथे पण नवि कालिये॥ कोटी कंदर्प,रूप सुंदर,पुरुष पेखीन मोहिये ॥ तणखला तोले गणिय तेहने, फरिय सामुं न जोश्यें ॥॥ चाल ॥ पुरुष पीयारो रे, वति न व खाणीयें ॥ वृक्ष ते पिता रे, सरखो जाणीयें ॥ ॥ जाणीयें पीयु विण, पुरुष सघला, सहोदर, समो वडे ॥पतिब्रतानो, धर्म जोतां, नावे को तडोवमें।कुरूप कुष्टी कूबमोने इष्ट कुर्बल निर्गुणो ॥ जरतार पामी,