________________
१२०
जैनधर्मसिंधु.
परकी मुहपती पडिलेद पबे दो वांदणा देवै ॥ पाखी पडिक्कमणो हुवे तो पाखीरो नाम लेवे अथवा चोमाशी वा संवत्सरी, दोय तो सोढ़ी नाम लेवे परकोवइ कंत्तो कढणो ॥ पबे वांदणा दिया पढे पुन्यवंतो बींक जया करज्यो मधुर श्वरे पडिक्कमज्यो || खासे सुविवरा करी खासज्यो मांगल मांदे सावचेतसावधान र ढिज्यो देवसी रे ( थानके) पाखी चोमासी चमच जणज्यो | पाकारेण संदिस्सद जगवन संबुदाखाम ऐणं ॥ अनु ठिमि निंतर पखीयं खामे मि इयं खामि ॥ पखियं पन्नरस दिवसाणं पनरस राई (चोमासी) मांदे चन्दं मासाणं छन्दं पखाणं एकसोवीसरायं दियाणं (संवत्सरी) पमि कमणो हुवे तो ज्वाल सन्नमासाणं चोवीसन्ने पषाणं तीन से साठ रायं दियाणं जंकिंचिपतियं सर्वकदो पाकारेण संदिस्सद जगवन पखियं (३) आलोनं जोमे पखिर्ड यारो कर्ज ० सर्वकदणो पवे नाणं मिदंसणं मित्रप्र० ६ तिचार आलोयणा कढणा सब सवि पखिय ३ सर्व कहो पवे वांदा वे देवे पबे इवाकारेण
