________________
૧૪૩ . તાકો મત દે, એસી અંતરાય ડાર દી તુલશી ભણંત તાકે, તેરા પંથે મતહુકી વાકબી ન પુરી યુહી, કુડી ગ૫ માર દી એસી એસી વ્યર્થ વાત, તાણમત પક્ષપાત કરતે હંમેશ જાકી, બુદ્ધી જે બીગડગે તાકી સુણવાત નહી, સાચ જુઠ જાયક લોકનમાં એક, લેહતાણ પડગે. એક ભેદ બેલે જ્યાં, દુજી પણ બેલે જ્યાં ત્રીજી એર ચેથી, સબ ભાજ ભાજ ભડગે તુલશી ભણંત સમજાવે, અબ કાંક કાંકે સાહી જહાન આતે, કુવે ભાંગ પૌ૨ા ભક્ષા લેન હેત, જે ગૃહસ્થ ઘરજાત ભીક્ષુ આગે કઈ રાંક, ભીક્ષા માંગત દીખાતા હે તાહી ઊલઘ નહી, ઘરમે પ્રવેશ કરે મધ્ય જાત તકે ચીત, અંતર દુખાત છે એતી અંતરાય ભી, ન કરે મુનીરાજ તાપે તે મના કરના તે, એક મેટીશી વાત છે તુલશી ભણંત અંત, તંતકે વિચારે એસે સહી ઈસુકાળ પ્રભુ, તેરાપંથ પાત હે ૩ વાડે કે બેલે તાકે, કરત મનાઈ કઈ વે સાધુના કસાઈ, સેભી નીચ કહલાતહે સ્વેચ્છા નીજ ગેહડી, લુટાવે સબ લોકનકુ તેરાપંથી કેઊ તહાં, અડે નહી આતહે
