________________
(૧૨૩) તે તે સમભાવને ધારણ કરે છે, ચિત્તમાં પરમાત્માનું ધ્યાન કરે છે, આવશ્યકાદિ ધર્મકાર્યને વિષે વિશેષે કરીને ઉદ્યમવંત થાય છે, જેથી એકંદરે આત્મબોધવાળા છ સદા સુખનેજ અનુભવ કરે છે.
આવું આત્મિક સુખ સમ્યકત્વની પ્રાપ્ત વિના જીવને કદાપિ પ્રાપ્ત થયું નથી, થવાનું નથી, થશે પણ નહી. માટે જે સાચા સુખની તને હે ચેતન ! ચાહના હાય, ઈચ્છા હોય, અભિરૂચિ હોય તે તમામ ઉપાધિને છેડી સમ્યકત્વરત્નને મેળવ, તેને મેળવવા માટે પ્રયત્ન કર, તે સાચે ધનવાન થઈશ. સમકિતી જીવ સાચા ધનપતિ છે તેને માટે શાસ્ત્રકાર મહારાજા કહે છે જે
धनेन हीनोपि धनी मनुष्यो, यस्यास्ति सम्यक्त्वधनं प्रधानं । धनं भवेदेकभवे सुखार्थ, भवे भवेऽनंतसुखी सुदृष्टिः ॥
અર્થ–બાહો ધનથી હીન મનુષ્ય હેય પણ જેની પાસે સમ્યકત્વ રૂપી ધન છે તે ધનવાન કહેવાય છે. કારણકે બાહ્ય ધન તે એક ભવના સુખ માટે છે, અને સમ્યકત્વરૂપી સાચું ધન છે તે તો ભવે ભવે-જન્મ જન્મને વિષે અનંત સુખને આપનાર છે, છેવટ મેક્ષસુખને આપનાર છે, માટે બાહ્ય ધન કરતાં પણ સમ્યકત્વરૂપી ધન અધિક ગુણવાળું–ફાયદાવાળું જાણવું.
આવા પ્રકારને સમ્યકત્વ રત્નને મહિમા હોવા છતાં અને વાસ્તવિક સુખનું કારણ હોવા છતાં પુદ્ગલાનંદી–ભવાભિનંદી
જી સમ્યકત્વ રત્નને મેળવવા લેશ માત્ર પ્રયત્ન નહી કરતાં સંસારના ઉપાધિજનક પદાર્થોમાં જ આસક્તિવાળા બને છે. અને વિષય કષાયમાં મસ્ત રહી કર્તવ્ય પરામુખ બની રત્ન ચિંતામણિ સરખી મનુષ્ય ભવાદિ ઉતરોતર શુભ સામગ્રીને હારીને અનંત દુ:ખના ભાગી બને છે. તેવા જીને કઈ ઉપમા આપવી
