________________
( ૧૧૭) તેટલી સુલભતા સમ્યકત્વ માટે તે ત્રણ ગતિવાળા જીવોને નથી. માટે મનુષ્યએ આવી ઉત્તમ સામગ્રી પામીને વિષય, કષાય ને પ્રમાદ જે આત્માના કટ્ટા શત્રુ છે તેને દૂર કરી મિથ્યાત્વથી દૂર રહી સમ્યકત્વ પ્રાપ્ત કરવું, તેજ મનુષ્ય ભવ પામ્યાનું ખરૂં રહસ્ય સમજવું. હવે સમ્યકત્વની પ્રાપ્તિ ક્યારે થાય? તે બતાવાય છે
જીવને સમ્યકત્વની પ્રાપ્તિ. જ્ઞાનાવરણીયાદિ આઠ કર્મમાંથી એક આયુ કર્મને છેડીને સાતે કર્મની સ્થિતિ શુભ અધ્યવસાયથી ઘટાડી ઘટાડીને એક કેટકેટી સાગરેપમમાં પલ્યોપમનો અસંખ્યાતમે ભાગ ન્યૂન કરે તે સમયે જીવ યથાપ્રવૃત્તિ કરણ કરે. તે કરણ જીવે આ સંસારમાં ભ્રમણ કરતાં અનંતીવાર કર્યું અને યથાપ્રવૃત્તિ કરણ કરી ગ્રન્થીદેશે આ ખરે, પરંતુ આગળ જઈ શકે નહી. આ પેલું કરણું
બીજું અપૂર્વકરણ તે જીવપરિણામ વિશેષ છે. આ જીવે સંસાર પરિભ્રમણ કરતાં કેઈવાર પણ અપૂર્વકરણરૂપ પરિણામ વિશેષને પ્રાપ્ત કર્યા નથી, જેથી તેનું નામ અપૂર્વકરણ કહેવાય છે. આ અપૂર્વકરણ રૂ૫ પરિણામવિશેષથી ઘનનિવિડ રાગદ્વેષ પરિણતિમયી જે ગ્રન્થી દુખે કરી ભેદવા લાયક છે તેને ભેદી નાખે છે. તે બીજું કરણ - ત્રીજું અનિવૃત્તિ કરણ તે જે અધ્યવસાય ફળપ્રાપ્તિ વિના નિવતે નહી એટલે પૂર્વે આવ્યા જે અપૂર્વકરણરૂપ પરિણામ તે પાછા જાય નહી તેને અનિવૃત્તિકરણ કહીએ. તે અનિવૃત્તિ કરણરૂપ પરિણામે કરી જીવ સમ્યકત્વ પામે તે ત્રીજું કરશું.