________________
(૧૦૩). ૨૨ અદેશાકાલેશ્ચર્યા ત્યજનકેતાં જે દેશમાં જવાની. શાસ્ત્રકાર આજ્ઞા ન આપતા હોય અથવા રાજાની મનાઈ હોય તે દેશમાં ઉદ્ધતાઈ કરીને જવું નહી. વળી જે કાળે જે કાર્ય કરવાની આજ્ઞા ન હોય તે કાળે તે કાર્ય કરવું નહી. અદેશ અકાળમાં કાર્ય કરવાથી અનેક પ્રકારના ઉપદ્રવ થાય છે.
૨૩ જાનન બલાબલં-કેતાં પોતાનું બળ તપાસીને કાર્ય કરવું. કારણ જે શક્તિ ઉપરાંત કાર્ય કરવાથી ધનની તેમજ શરીરની હાનિ થાય છે.
૨૪ વ્રતસ્થજ્ઞાનવૃદ્ધાનાં પૂજકા-કેતાં વ્રતમાં રહેલા અને જ્ઞાન નમાં વૃદ્ધિ પામેલા એવા પુરૂની સેવા કરવી. આત્મહિતના અર્થે તેમની પાસેથી જ્ઞાન સંપાદન કરવું, વ્રતમાં રહેલા જ્ઞાની પુરૂષની સેવાકલ્પવૃક્ષની માફક સારા ઉપદેશરૂપી ફળવડે કરીને ફળે છે.
૨૫ પિપોષક –કેતાં પિષણ કરવા લાયક સ્વકુટુંબનું આહારવસ્ત્રાદિકથી પિોષણ કરવું.
૨૬ દીદશ-કેતાં દરેક કાર્યને આરંભ કર્યા પહેલાં શુભ અશુભ પરિણામ વિચારવું અને પછી કાર્યની શરૂઆત કરવી. જે કાર્ય કરવાથી નુકશાન થવાને સંભવ હોય તે કાર્ય કરવું નહીં.
ર૭ વિશેષજ્ઞ –એટલે સામાન્ય અને વિશેષને ઓળખતાં શીખવું. વસ્તુ તથા અવસ્તુ, કૃત્યાકૃત્ય, ભક્ષ્યાભઢ્યવિગેરેનું અંતર સમજવું. વિશેષ નહી જાણવાવાળાને પશુસમાન ગણાસામાં કહ્યો છે.
૨૮ કૃતજ્ઞ –કેતાં કેઈએ ઉપકાર કરેલ હોય તેને સારી રીતે જાણે-એળવે નહીં.
ર૯ લોકવલ્લભ:-કેતાં સારા માણસેને વિનય કરવા વડે
