________________
મારવાડની મનોરથ-પૂર્તિ અધૂરી જ રહી
૧૧
ગુજરાતના ઇતિહાસમાં અજરઅમર બની જનારા વનરાજ ચાવડાનાં નામ કામ પરાક્રમની દૃષ્ટિએ જેટલાં સુપ્રસિદ્ધ હતાં, એથીય વધુ પવિત્રતાની પ્રતિમા તરીકે પ્રખ્યાત હતા. પરાક્રમ અને પવિત્રતાની એમની ગાથાઓ ગાતાં ગુજરાત થાકતું નહોતું, તો મારવાડ પણ એમની મહાનતાનો મહિમા ગાવામાં મશગૂલ હતું. વનરાજ ચાવડાના રાજ્યકાળમાં ગુજરાતનું ગૌરવ ચરમ સીમા સર કરી ચૂક્યું હતું. એ જોઈને મારવાડને એવી ઇર્ષા થતી હતી કે, ગુજરાતથીય વધારે ગૌરવ મારવાડને કેમ ન મળે ?
મારવાડે આ જાતના મનોરથની પૂર્તિ માટે ઘણું ઘણું મનોમંથન અનુભવ્યું. પણ કોઈ માર્ગ ન જડ્યો. અંતે ઘણા ઘણા રાજવીઓએ એકત્રિત બનીને આ માટે મંત્રણા ચલાવી. પણ આશાસ્પદ કોઈ ઉપાય ન જ દેખાયો, ત્યારે ભાટ-ચારણો તરફ નજર દોડાવીને એમની સમક્ષ મનોરથપૂર્તિ માટેના ઉપાય અંગે રાજવીઓએ જ્યારે મીટ માંડી, ત્યારે એક ચારણે જવાબમાં જણાવ્યું કે, આ કાર્ય મને સોંપવામાં આવે, તો મને વિશ્વાસ છે કે, આપ બધાની મનોરથ પૂર્તિમાં હું જરૂર જરૂર સહાયક બની શકીશ.
ચારણ તરફથી મળેલા આવા આશાસ્પદ જવાબથી રાજવીઓના મૂરઝાયેલા ચહેરાઓ પર ચમક ફરી વળી. સૌએ સમસ્વરી સવાલ કર્યો
સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૧ @ ૯૩