________________
ળીને, તે અર્થમાં શ્રદ્ધા કરવા વડે, આત્મભાન રૂપ-સકયફ દર્શનની પ્રાપ્તિ થાય છે, તે પછી તે સમ્યક-દર્શન ગુણની વિશુદ્ધિ વડે તે આત્મા સમ્યકજ્ઞાન અને સમ્યક ચારિત્ર ગુણુને પ્રાપ્ત કરે છે. અને તે સમ્યક–ચારિત્ર ગુણમાં સ્થિર થઇને સમ્યક-તપ પરિણામ વડે સર્વ–ઘાતિ કર્મોને ક્ષય કરીને તે જીવ પોતાના અનંત જ્ઞાનાદિ ગુણેને ક્ષાયક ભાવે પ્રાપ્ત કરી–સિધિ—પદને પામે છે, હવે વ્યતિરેક ભાવથી આરાધકપણું વિચારીએ તે પ્રત્યેક સંસારી જીવન જીવને જે અનાદિ મિવ્યાત્વ, અવિરતિ, કષાય અને વેગ પરિણામે વિરાધકપણું છે તેમાથી પ્રથમ મેહનીય કર્મના દર્શન સપ્તકને ક્ષય, ઉપશમ કે ક્ષયોપશમ કરવાથી તે મિથ્યાત્વના પરિણામની વિરાધતા તે જીવને પ્રથમ ટળી જાય છે, તે પછી પ્રાપ્ત થયેલ સમ્યક દર્શનના ગે તે જીવને અનાદિનું જે વિષયેમાં સુખરૂપે અજ્ઞાન ભાવમાં પરિમન હતું તે ટળી જવાથી સમ્યક જ્ઞાન ગુણની પ્રાપ્તિ થાય છે. તે પછી તે આત્મા પિતાના હિતાહિતના યર્થાથે જ્ઞાન રૂપ સમ્યક જ્ઞાનના બળે, અવિરતિ રૂપ વિરાધક ભાવનો ત્યાગ કરીને, વિરતિભાવરૂપ સમ્યક ચારિત્ર ગુણને પ્રાપ્ત કરે છે. તે પછી તે આત્મા સમ્યક ચારિત્ર ગુણ વડે કષાય ભાવને ત્યાગ કરે છે, કષાય ભાવના ત્યાગ કરવા વડે આત્માને સમ્યક ત૫ ગુણની પ્રાપ્તિ થાય છે. અંતે સમ્યક તપ (શુકલ ધ્યાન) ગુણ વડે આત્મા છેવટે ગ. પરિણામની વિરાધતાને ટાળીને અાગી થઈને મુક્તિના અનંત, સહજ, શાશ્વત સુખને પામે છે એમ જાણવું. આ રીતે મોક્ષ પ્રાપ્તિનો માર્ગ અન્વય-વ્યતિરેકભાવે અમેએ અમારી યથામતિ સિધ્ધાંતથી અવિરૂધ્ધ ભાવે જણાવ્યું છે. વિરતારથી ગીતાર્થ ગુરૂ ભગવંત પાસેથી જાણવા ઉદ્યમ કરે છે.
