________________
કર્મમલ્લ શ્રી મલ્લિસ્વામી આવ્યો તુમ દરબાર” નરભવ નગર સોહામણું વણઝારા રે, પામીને કરજે વ્યાપાર અહો મોરા નાયક રે.”
સાંકેતિક પ્રતીક તીન પાંવકી સાત બનાઈ, સાત પાંવકી એક, પરણ્યો ડાકી સઘળો, ખાઈ ગયો, હું રહી સગુણી એક. “કરી બદનામી ચોર હરામી, કયાંથી લીધું કરિયાણુંજી, બીજાએ લીધું કાઠું કીધું, ત્રીજું પ્રકટ કરે જાણોજી, ચોથું ખંખેરે બીજાં ના હેરે, તો શિવ સુખડાં આગે જો.”
સાત હરીને આઠ વરીને, નવનો કરીએ નાશ બે પાંચ સત્તાવીશ ધરશું, બેંતાલીસ શુદ્ધ, તેત્રીશ ને ચોરાશી ટાળી, આતમ કરશું શુદ્ધ.”
અસંગતિ નહીં હું પરણી નહીં હું કુંવારી, પુત્ર જણ જણહારી, કાળી દાઢીકો કોઈ નવિ છોડયો, તોય હું બાળ કુમારી. કહેજો ચતુર નર એ કોણ નારી, ધર્મી જનને પ્યારી રે, જેણે જાયા બેટા જયકારી, પણ છે બાળકુમારી રે. ગગન મંડલમેં ગૌઆ વિયાણી, ધરતી દૂધ જમાયા, માખન થા સો હી વીરલા પાયા, છાશે જગત ભરમાયા. જબ જાઈ તબ વીસગજ, ભર યૌવન ગજ સ્કાર, વલતી વે૨ પચાસ ગજ, રાજા ભોજ વિચાર. એક નારી દોય પુરૂષ મળીને, નારી એક નિપાઈ, હાથ પગ નવિ દીસે તેહના, મા વિના બેટી જાઈ.
