________________
૨૪૧
અનુસરીને પોતાના પોતાપણાને ઓગાળી નાખે છે તે જ તેમની વાણીને સાંભળી શકે છે. ૧.
આ ગાનનું રવીન્દ્રનાથ ઠાકુરે તેમના The philosophy of our people'ને નામે આપેલા વ્યાખ્યાનમાં અંગ્રેજીમાં ભાષાંતર કર્યું છે અને લાંબુ વિવરણ કર્યું છે.
ગાન - ૩ તોમાર પથ ઢેકે છે મન્દિરે મસ્જિદે!
ઓ તોર ડાક શુને સઈ ચલતે ના પાઇ, આમાય રૂખ્યા દાંડાય ગુરુતે મુરશેદે // ડુઇળ્યા જાતે અંગ જુડાઈ,
ઓરે તાતે જદિ જગત પડાઈ
તબે અભેદ સાધન મરલો ભેદે છે. ઓરે, પ્રેમદુઆરે નાનાની તાલા
પુરાન કોરાન તલબી માલા હાય ગુરુ એઈ વિષમ જ્વાલા,
કાંઈદ્યા મદન મરે ખેદે છે. હે પ્રભુ! તમારો પંથ મંદિરો અને મસ્જિદોએ ઢાંકી દીધો છે. તે સ્વામી ! તમારી હાક સાંભળીને ચાલી શકતો નથી; મારા ગુરુ મુરશીદ ખૂબ રોષે ભરાઈ જાય છે.
અરે, જેમાં ડૂબતા અંગને ટાઢક વળે છે તેમાં જ જો જગત દગ્ધ કરતું હોય, તો પછી અભેદની સાધના ભેદમાં નષ્ટ થઈ ગઈ!
અરે ! પ્રેમને બારણે અનેક તાળાં લાગ્યાં છે, જેવાં કે પુરાણ, કુરાન, તસબી, માળા ઈત્યાદિ.