________________
૧૭૬
અગ્નિ ન ચોલે નીર ન બોળે, નહિ તે વાયે હાલે રે, કહ્યું કરે તે નિજ માતાનું, માતને પાસે ચાલે રે. બો. મારા અન્ન ન ખાવે નીર ન પીવે, ભૂત ન ગ્રહવે તાસ રે, પંડિત અરથ વિચારી જુઓ, તુમ્હ પાસે તસ વાસ રે. બો. પાડા નવિ તે રાતી નવિ તે માતી, નવિ કહે તે માંડી રે, સાધુ તણે પણ વાસે રહેવે, ન સકે કો તસ છાંડી રે. બો. સા. એ તો કુણ થકી નવિ બીએ, વિષમ ઠામ પણ પેસે રે, તે છોકરડી માને ખોળે, બેસારી નવિ બેસે રે. બો. છાપા હાથ પગ માથું તસ દીસે, ચાંપી દુઃખ ન પાવે રે, . મા બેટીને નેહ નહીં પણ, માને પાસે થાવે રે. બો. માદા કામ ન જાગે શરમ ન જાગે, ભાર ન લાગે કોય રે, સુધન હર્ષ કહે અરથ કઇઓ, એહ તણો જે હોય રે. બો. પછા
આધ્યાત્મિક હરિયાળી પા. ૨૧ પાગલ સ્ત્રી-વાસના. એની માતા-તૃષ્ણા છે. વાસનાને કોઈ શરમ નથી. અગ્નિ બાળી શક્તો નથી, પાણી કે હવાથી કોઈ અસર થતી નથી. વાસનારૂપી પાગલ સ્ત્રી તૃષ્ણારૂપી (ઇચ્છાઓ) માતાના કહ્યા પ્રમાણે વર્તે છે.
નવકારવાળી સ્ત્રી અને માતા-ચેતના (આત્મશક્તિ) નવકારવાળી જડ છે, ચેતના-માતા છે, એટલે જડ-ચેતન વચ્ચે સ્નેહ ન હોય. નવકારવાળી કોઈનાથી ગભરાતી નથી. જીવનની સમ-વિષમ પરિસ્થિતિમાં તેનો આશ્રય લઈને જાપ કરવામાં આવે છે. “મસ્તક' એટલે નવકારવાળીનો મેરૂ. નવકારવાળીનું કોઈને વજન લાગતું નથી.
ધવલ શેઠ નિજનગરથી જલમંદિર આવે. તે તેહને રહેવા ભણી, ઘર એક કરાવે. ધવલ. વા