Page Text
________________
લીલાં પાણી ]
( ૩૨૪)
[ લીલું વાળવું. રાયણે તેની છાતી ઉપર પડયું પણ છા- લીલી ધોડી, લીલા રંગની ભાંગ: સબજી; તો ઉપરથી ઉખડી પિતાના મોઢામાં મૂ- વિજયા કવા જેટલું પણ શ્રમ ન કરવો પડે એ- “મામા સાંજના ભાંગ પીવા આવનાટલા માટે એક માણસ ઊંટ ઉપર બેસીને રાને પૈસાની બે લેરી લેખે માયા પાય; ત્યાં થઈ જતો હતો તેને તેણે કહ્યું કે ભા- પોતે લીલી ઘડી પર ચઢયા હોય તે વેળા ઇ, તું જરા ઊંટ ઉપરથી ઉતરીને આ છાંટ મારવામાં તે ચતુર હતા, ને તેથી રાયણે મારા મોઢામાં મૂકને, ઊંટવાળો બો- ડાહ્યામાં ને જ્ઞાનીમાં ખપતા.” લ્યા તારા હાથ ભાગ્યા છે, કે પિતાની
સાસુવહુની લડાઈ છાતી ઉપર પડેલું એટલું રાયણું સરખું પ- લીલી લેખણ, તાજો કારભાર, ધમકારે ણ ઉપાડી તારાથી ખવાતું નથી ? માટે હું ચાલતે વેપાર–ધંધે. (સરાફ કે મોટા તે નહિ ઉતરે. તે બલ્ય, અરે, તું તે ! વેપારીને રેજિમેળ ને ખડિયા લેખણ મિદરિદ્વી દેખાય છે ઉંટ વાળો બોલ્યો, તારા વાય ચાલતું નથી; વારંવાર જમે ઉધારની કરતાં વધારે દરિદ્ધી દુનિયામાં કોણ હશે? રકમ નખાવવા લોકોની પડાપડી થાય છે છે જેની છાતી ઉપર પડેલું રાયણું ખવાતું અને તેથી વેપારીની-લખનારની લેખણ નએ ? આ વાત ઉપરથી)
લીલીને લીલીજ રહે છે–સૂતી નથી તે ઉ. ફળ મેળવવાનું સાધન હોવા છતાં લેવા. | પરથી) ની શક્તિ સામર્થ-હેશ-શોર્ય ન હોય તેવું. લીલી વાડી, જુવાની; ખીલતી-તરૂણુ અને હાથ પગ જડ થઈ ગયા હોય એવા હરા- વસ્થા. મ હાડકાંના માણસને વિષે બોલતાં વ૫. લીલું કરવું, ઉકાળવું; ફાયદે કરી આપ; રાય છે.
તે મારું કરવું (લીલી વસ્તુ રસકસવાળી ને લીલાં પાણી, ભાંગ, સબજી; માયા ઉપયોગી થાય એવી હોય છે તે ઉપરથી.)
શેઠ, તમે તે ઉનાળામાં લીલાં પા- ૨. કાંઈ સારું કામ ન કર્યું હોય ત્યારે ણીનું રોજ સેવન કરતા હશો તે.?” પણુ વાંકામાં બેલાય છે.
ભટનું ભોપાળુ. લીલ ઘડપણ જ્યારે ઘરડે માણસ આનંદી લીલા વિસ્તારી, લીલા કરી; મરણ પામ્યા. અને સુખી હોય અને જુવાન પુરૂષોની લીલા સુકા વિચાર, યોગ્યાયેગ્ય–સા. સાથે હરિફાઈ કરી શકે એ હેાય ત્યારે રામાઠાને વિચાર,
તેને વિષે બોલતાં એમ વપરાય છે કે તે વનને દાવાનળ જેમ લીલા સુકાને વિ- લીલું ઘડપણ ભોગવે છે ચાર કરતો નથી તેમ મનના અનળની લીલ પીળું થઈ જવું, કેધ કરે; હાલચાલ પણ અવિચારી હોય છે. જે અતિશય ક્રોધાયમાન થવું. સારું ભાડું જુએ નહિ, લાભાનિ વિચારે લીલું વાળવું, ફાયદો કરી આપ; સારું નહિ, લાજ મર્યાદા જુએ નહિ, ધર્મશા- કરવું. અને ગણકારે નહિ, સગપણને વિચારે ૨. કાંઈ સારું ન કર્યું હોય ત્યારે વાં. નહિ એવા સાહસિક વૃત્તિના માણસને કારમાં બોલાય છે. વિષે બેલનાં વપરાય છે.
રાજા અનેક સ્ત્રીઓ પરણે છે તે કેતે લીલા સૂકાને કાંઈ વિચાર કર્યા વળ પિષ્ય છે. એ કાંઈ ભીડની વખતે વિતા કાવ્ય જ જાયછે ? '
એને સહાયભૂત થતી નથી. આથી જે
| SR No. | 023264 |
| Book Title | Rudhi Prayog Kosh |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhogilal Bhikhabhai Gandhi |
| Publisher | Gujarat Varnacular Society |
| Publication Year | 1898 |
| Total Pages | 378 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Dictionary |
| File Size | 29 MB |