Page Text
________________
લાખવાતની એક વાત.]
( ૩૨૨ ) [ લાલ મોઢાં થવાં. લાખવાતની એક વાત, અર્થાત્ ટુંકામાં ભૂલાવી દેવાં ( શિક્ષા કે નુકસાન કરીને.)
લાખ વાતે એક વાત જે નરભા, - “બળ પરાક્રમ તારું દેખાડ, પછે હું ૫ હો રહે હવાં રણછોડ રાયરે રાય. આજ.” હચાડું તારાં લાડ.” - કવિ નરભેરામ.
- કવિ ભાઉં. લાખસેં વાનાં કરવાં, બહુ બહ રીતે ઠોક લાડવા ખાવા-જમવો, ફાયદો કાઢવે. એદેવા: શમીંદુ કરી ઘણી ઘણી રીતે સમ
ક શસ્ત્રધારી બ્રાહ્મણને રજપૂતે કહ્યું કે યુજાવવું,
ધમાં જવું તે કાંઈ લાડવા જમવાનું નથી, લાખે ફુલાણી, ગુજરાતમાં એ એક થઈ
મતલબ કે તમે બ્રાહ્મણ તે લાડવા જમી ગયા. મોટી મોટી વાતો કરવામાં અને શ.
જાણે, યુદ્ધ કરી જાણે નહિ. લાડવો ખાકિત ઉપરાંત ડોળ દેખાડવામાં એ બહુ
વાનું કામ નથી એટલે સહેજસાજ ન આગળ પડનાર હતો, તેથી લોકો ફુલાણી
થી પણ અઘરું છે એ વિશેષણ એના નામને જોડીને લાખ લાડવો દાટ છે, ફાયદ–ન છે (લાલફુલાણી એમ તેને કહેતા. આજે પણ જે
કણિ છે. કોઈ શકિતથી વધારે વાત કરે તે તેને લાડ રજા માગે છે, મતલબ કે હવે લાડની લાખો ફુલાણી કહેવામાં આવે છે. ટોપલી આણવી બંધ કરે, એમ બ્રાહ્મણમાં લાગ્યું કેડી લેવું, માથે પડ્યું ભેગવી લેવું
| લાડુ જમી રહ્યા પછી કહેવાની પ્રથા છે.
લાતો ખાવી, ખત્તા ખાવા. ઉઠાવી લેવું. હું મારું લાગ્યું કેડી લેત ને આજે આ
લાદવું પલાણવું, “મારે શું લાદવું પલાદશાને પામત નહિ.”
| ણવું છે તે એટલે મારે શી વાર છે? એમ
દિલ્હીપર હો. બોલાય છે (લાદવા પલાણવાની તૈયારી “એની માગણી કેમ પૂરી કરવી તે માટે કરવાની હોય ત્યારે વાર લાગે તે ઉપરથી) હું જરા વિચાર કરું છું, એટલામાં તું જઈ |
ર લાભોજ લાભજી ન કરીશ જેવી પેલા ને બજારમાંથી સામગ્રી લઈ આવ; તું બે
ધારણ મોટે મને ભરી તેમ ન ભરતો ) ફિકર રહેજે હું મારું લાગ્યું યથાયોગ ફેડી |
હૈશો હૈશોકરી-નિષ્કાળજીથી જોઈએ તે લઈશ. ”
કરતાં વધારે આપવું-વાપરવું–ખર્ચવું, ઉ. અરેબિયનનાઈટસ. | ડાઉપણે વર્તવું. લાગે ભાગે દીવાળી, (લાગે કે ભાગો
||લાય ઊડવી, (દાણાની-કેરીની, વગેરેનીં )
જલદી વેચાણ થઈ જવાથી મધું થવું. પણ દીવાળીનો ઉત્સવ તે પાળજ તે ઉપ
લાલ થઈ જવું, ક્રોધનો અભિનય કરવો થી ) નફે થાઓ કિવા નુકસાન થાઓ
હરિ બોલ્યા, અબળા થા માં આકળી, તો પણ મારે મારું કામ તે કરવું જોઈએ.
ચાખતામાં ચમકી શું થાય લાલજે' “મારે મન તે લાગો ભાગો દીવાળી છે.”
દયારામ. લાડ પહોંચ્યાં, બહુ થયું; બસ કર,
લાલ મોઢાં થવાં, યશ મળવો. લાડકું માણસ હસવામાં બહુ બહુ શ્યામ માં કર્યો તેં લાલ હેરે સમરથ બોલતે હેય તેથી કંટાળીને સામો મા- શાણા; વધે વર્યું જાયે ન વાલ હેરેસ ણસ એ પ્રમાણે કહે છે.
મરથ શાણું.” લાડ પહોંચાડવાં, ખબર લઈ નાખવી; લાડ |
માંધાતાખ્યાન.
| SR No. | 023264 |
| Book Title | Rudhi Prayog Kosh |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhogilal Bhikhabhai Gandhi |
| Publisher | Gujarat Varnacular Society |
| Publication Year | 1898 |
| Total Pages | 378 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Dictionary |
| File Size | 29 MB |