Page Text
________________
, માથું ઊંચું રાખવું. 1
( ૨૮૫)
| માથું પાકવું. સામું માથું ઉડાવ્યું તેનાં ફળ અમે ભેગ- માથું ઘાલવું–મારવું, એકાદા વિષય તરફ વીએ છીએ.”
મન કરવું–મહેનત માંડવી. માથું ઊંચું રાખવું, જ્યારે માણસે કાંઈ પણ ૨. વચમાં પડવું
શરમ ભરેલું કામ કર્યું ન હોય ત્યારે તે ૩. અથડાવું. (વહાણે) પિતાનું માથું ઉંચું રાખી શકે, પણ આ | “પંચાતમાં પટેલ બનીને, માથું મારી પ્રાગ સ્વભાવ અથવા સ્થિતિના સંબંધ- મહાલે; નાત જાતની નિંદા કરીને, નવ માં કેટલેક દરજે મગરૂરી બતાવે છે. નખદ ઘાલે. મગરૂર માણસ જેવો ડોળ રાખે છે
કાવ્ય જૈતુભ. તે રાખ. જેમ
માથું ચઢવું, માથું દુઃખવું. તે તે માથું ઊંચું ને ઊંચું રાખે છે.'
“રાજકાજના રટણમાં ને રટણમાં ઉવળી કપટીગ માણસ પિતાનું માથું ઊં- જગરે અમાત્યનું ભાથું ચઢયું છે, તેથી ચું રાખે અને તે પ્રમાણિકમાં ખપવાને
અદ્યાપિ પિતે શયન છોડી ઉઠ્યા નથી.” પ્રયત કરે.
મુદ્રારાક્ષસ. ભાથું કાપવું, ઘણી જ નુકસાનીમાં આગ, માથે ચઢાવવું, નકામી માથાફેડ કરાવ૨. વિશ્વાસઘાત કે દગો કરે.
| વી; અકળાવવું; કાયર કરવું. માથું કરવું, નકામી મહેનત કરવી; માથા
માથું ઝીકવું-ફેડવું-પટકવું, નકામી માફેડ કરવી; ભાંજગડ–પંચાત કરવો.
થાફેડ કરવી-કરાવવી; નિરર્થક મહેનત ૨. (શેકમાં.)
કરવી-આપવી. • માથું ખણવું, શરમાઈને માથું નીચું ઘા
અમસ્તો ત્યારને માથું પટક્યા કરે છે? લવું.
શિષ્ય? ફેડે ભાથું તમે રહ્યા રહ્યા, અમે તે ૨. આળસુની નિશાનીમાં માથું નીચું
આ ચાલ્યા.” ઘાલવું.
મુદ્રારાક્ષસ. “ઠપકો સાંભળી તેણે માથું ખર્યું-ભોં માથું નમાવવું-નીચું કરવું, તાબે થવું; ય ખેતરી.”
| શરણે જવું. માથું ખાવું-ખાઈ જવું, બડબડાટથી ચી. માથું નીકળી પડવું, માથું દુખવું, માડિવવું; કાયર કરવું.
થામાં કળતર થવી. માથું ઘરાણે મૂકવું, મોતને ભય ન રા- માથું પકાવવું, અકળાવવું. (નકામી માથા
ખ; કઈ સાહસ કે જોખમ ભરેલું કા- | ફેડથી.) મ કરવાને માથાની કે જીવની દરકાર ન માથું પાકવું-પાકી જવું, કોઇની મહેકરવી; માથું ગયું જ છે એમ ધારી સાહ- નત કે તકરારથી અકળાવું; ઘણી જ અકળાસ કરવું.
મણથી દુઃખ થવું. તે દીવસે હું ગંગામાં ડુબી જતો હ- | પ્રતિહારી? આ ખાલી કટાકટથી માતે ને એ ઊંડા ધરામાં કોઈએ પડવાની ! માથું પાકી ગયું છે, માટે શયનગૃહહિંમત ન કરી તે વખતે તેણે માથું ઘરાણે ભણું ચાલ.' મૂકીને મને બચાવવાને ભૂક્કો માર્યો, ત
મુદ્રારાક્ષસ. થા જીવને જોખમે મને કાઢયે એ કામ ! “હવે અતિ થયું મહારાજ, કરે પ્રાણ બીજો કોણ કરે એવે છે?” - પ્યારીનું કાજ; એમ બોલતાં ગઈ થાકી,
| SR No. | 023264 |
| Book Title | Rudhi Prayog Kosh |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhogilal Bhikhabhai Gandhi |
| Publisher | Gujarat Varnacular Society |
| Publication Year | 1898 |
| Total Pages | 378 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Dictionary |
| File Size | 29 MB |