Page Text
________________
બંસી બજાવવી.]
(૨૪)
[ બગલમાં રાખવું.
બંસી બજાવવી, (બંસીના આકારની બૂમ | રહ્યા છે? તે બે, દિકરા ! તે બરાબર ગળી લઈ દેવતા ડુંકો પડે છે, તે ઉપર- નિરીક્ષા કરી છે. મને મત્સ્ય ભક્ષણ કરવા થી ખાવા કરવું; રાંધવું (મજાકમાં. ) માં અત્યંત વૈરાગ્ય થયો છે, હવે ભક્ષ મોરલી બજાવવી પણ બોલાય છે. કર્યા વિના એની મેળે આ દેહ નાશ પામે બકરjદી કરવી, બકરાની પેઠે હરખમાં ત્યાં સુધી આ સરોવરને કાંઠે તપ કરવા નિષ્કાળજીથી જેમ ફાવે તેમ કુદ્યા કરવું; બેઠેછું ને તેથી મારી પાસે આવે છે તે મને તાગડધિન્ના કરવા; તોફાન કરવું; મસ્તી- સ્યને પણ હું ખાતો નથી. કરચલે માં આવવું.
બીજાં જળચરોને બગલે કહેલી વાત બકરી ઍ થઈ જવું, અતિશય ગરીબ-સા- જાહેર કરી, તે ઉપરથી સઘળાં પેલા લસ થઈ જવું. જે પ્રથમ ધામધુમિયું ને બગલાને વિશ્વાસ કરી તેની પાસે આવ્યાં ગરબડિયું હોય તે પાછળથી ધીમુ ને વિવે- અને સે તેની આસપાસ વીંટાઈ વળ્યાં. કી થઈ જાય તેને વિષે બોલતાં વપરાય છે. બગલે પણ દુષ્ટ વિચારથી અનુક્રમે એ(બકરી બેં બેં એમ બોલે છે તે ઉપર- ! ક એકને પીઠ ઉપર બેસાડી તે જળાશથી. )
યથી થોડેક દૂર શિલા હતી તે ઉપર જઈને બગભગત, ભકિતને ઢોંગ કરનારા; બહા
પછાડવા લાગ્યો અને પછી પિતારથી સાધુ દેખાતે પણ અંદરથી કપટ
ની ઈચ્છા પ્રમાણે તેમનો ભક્ષ કરી જઈ રાખનારે પુરૂષ; ઢાંગી; ભગત પેઠે માન્ય
પાછો ફરીને પેલા જળાશયને કાંઠે જતો ધારણ કરી સ્વાર્થ સાધી લેવાની જોગવાઈ
અને એવી રીતે પિતાની જીવિકા ચલાવ- ખોળનારો.
તે હતા તે ઉપરથી, બગડે બે થવું, ખરાબ થવું; બગડવું (બં
બહારથી સાધુવૃત્તિ દેખાડતો પરંતુ અંદરથી ને)
સ્વાર્થ સાધી લેવાની વૃત્તિ રાખનારો બગ
લાના જેવી મનમાં મતલબ રાખનારો; રતબગલ ભાવાથી, (કોઈ એક જગાએ અનેક
બ્ધ–સૂમ થઈ સ્વાર્થ તાક્યાં કરનારો. પ્રકારનાં જળચર પ્રાણીઓથી ભરેલું એક સરોવર હતું ત્યાં આગળ એક બગલો રહે
બગલમાં મારવું, બગલમાં રાખવું. (ચીહતું. તે ઘરડો થયો તેથી તેનાથી માછ- છે જ.) જેમ, “પોટલું બગલમાં ભાર.” લાં પકડી શકાતાં નહોતાં તેથી તે ભૂખે મને
બગલમાં ઘાલી ઉડી જવું, છેતરીને સરવા લાગે. તથા સરોવરના કાંઠા પર બે- ટકી જવું; ન ગણકારવું; તુચ્છ ગણી કાસીને મોતીના દાણું સરખાં આંસુને પ્ર- ઢવું. વાહ પૃથ્વી ઉપર રેડવા લાગ્યા. એવામાં | “એ ગુણવંતરાય તે તમને અને અને એક કરચલે અનેક જાતનાં જળચર પ્રાણી . મને બગલમાં ઘાલી ઉડી જાય એવો છે.” ઓ સહિત તેની પાસે તેના દુઃખથી દુઃખી બગલમાં રાખવું, પાંખમાં ઘાલવું; શરણે. થઈ આદર સહિત તેને પૂછવા લાગ્યો કે આશરે રાખવું; હુંફ આપવી; સંભાળવું; મામા, આજ કેમ તમે કાંઈ ખાવા પીવા | છાયામાં રાખવું; સુખમાં રહેવાને આશરે નું કરતા નથી અને કેવળ આંખમાં આં- | આપે. “હું એને મારી બગલમાં રાખીને સુ આણીને નિસાસા નાખતા કેમ બેશી : શ.”
| SR No. | 023264 |
| Book Title | Rudhi Prayog Kosh |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhogilal Bhikhabhai Gandhi |
| Publisher | Gujarat Varnacular Society |
| Publication Year | 1898 |
| Total Pages | 378 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Dictionary |
| File Size | 29 MB |