Page Text
________________
પિગાર પડવા. ]
(૨૪૩ )
[પૃથ્વી રસાતળ જવી. છોકો પોબારા ગણી ગયો હોય એટલે તે | તને પાલો પાતા હતા તે ઉપરથી.) તે પકડી ન શકાય.”
પ્રભુનું માણસ, ભેળું.
બે બહેને. | “અહે ભોળી રમણિ! વાહ શું? તે ખુંઆખરે હરિરામના, ચિરડાઉ રવ- | જો તારે પતિ ! તમે મને કેવળપ્રભુનું ભાવથી અને માના કળકળાટથી કંટા- માણસ જણાઓ છે ! એ વાત તમને ળાને પરમાનંદે આગળની પેઠે ચાકરી શો- સાચી પણ કેમ લાગી ધવાના હેતુથી પિોબારા ગણ્યા.”
અરેબિયનનાઈટ્સ. સગુણી વહુ. પ્રાણ કાઢી નાખે, ઘણું જ દિલગીર થવું. મેં તેને બહુજ ત્રાસ આપ્યું અને ૨. ઘણુજ આતુર રહેવું, તેથી તે રાત્રે એમને તથા મારા બાળકને ૩. હાલાંને ભોગ આપ; કુરબાન સતે મૂકી પિબારા ગણી ગયો.”
થવું. ૪. સતાવવું, કાયર કરવું. મણિ અને મેહન. પ્રાણ પાથરે, જીવ આપવા તૈયાર થવું. પાબાર–રા કરવા પણ વપરાય છે. “તારે મન પૈસાની ગણતરી નથી ૫પિબાર પડવા, (પિ-એક અને બાર એ | | તારી મા તે પૈસાને માટે પ્રાણ પાથ
ત્રણ પાસાને જે દાવ તેને પિબાર કહે છે. તે છે.” તે દાવ જેના પડે છે તે છતે છે તે ઉપર- ૨, અત્યંત આદરસત્કાર કર; હાથી લાક્ષણિક અર્થે) ફતેહ થવી; સવ- લાને માટે ભોગ આપ; કુરબાન થઈ જળા પાસા પડવા; ધારેલી યુકિતમાં ફાવવું
નેહી સગાં નવ કો, આધિ વ્યાધિ પ્રાણથી જવું, જીવ છે. (અકાળ મૃત્યુથી લઈ શક્યા, પિબાર તોયે પડ્યા, દિન હવે કે કોઈ ધક્કા-આફતથી) ચઢયા છે. ”
પ્રારબ્ધનું ફુટેલું ભાગ્યહીન, બેનસીબ; મિત્રધર્મખાન. નુકસાની કે દુર્દશામાં આવી પડેલું. પ્રધાનજી! અંબા ભવાની જે કરે છે
પૃથ્વી રસાતળ જવી, (રસાતળ એ સપ્ત તે સારાનેજ માટે, જ્યાં જઈએ છીએ ત્યાં
પાતાળમાંનું એક છે. અતળ, વિતળ, સુતળ, પિબાર પડે છે.”
તળાતળ, રસાતળ, પાતાળ અને મહાતલ તે ગુ. જુનીવાર્તા.
છેક નીચે રસાતળ સુધી પૃથ્વી જવી તે “હવે ધ્યાન ધરી બેસે, એટલે પિબાર ઉપરથી) મોટો ગજબ થઈ જ. પડ્યા સમજવા-હવે એનું કાંઈપણ ઉપજ.
“આ પાપી પેટમાં છરી ઘોચી ઘાલનાર નથી.
વી હજાર પ્રકારે રૂડું છે-હું મા થઈને આતપત્યાખ્યાન,
વી નીચ કમાણી ખાઉં તે દુનિયાં રસાપ્યાલો પીવે, સંગતિમાં જોડાવું; મતમાં તળ જાય. જાઓ દિકરાઓ, મારી પાસેમળી જવું.
થી જાઓ-ટો-” તે એમને પ્યાલો પીએ એટલે એમનું
સુબોધપ્રકાશ. ને એમનુંજ બેલે.”
દીન પ્રત્યે જે માંડે કલેશ, પર પુરૂ૨. હિંદુએ મુસલમાન થવું. મુસલમાન વને દેખાડે કેશ; મહા પાપી કે મિથા બાદશાહે હિંદુઓને જ્યારે ધર્મભ્રષ્ટ કરી
આળ, પૃથ્વી જાયે રસાતાળ.” પિતાની પંકિતમાં લેતા હતા ત્યારે પિ
કવિ ભાઉ.
૬.
| SR No. | 023264 |
| Book Title | Rudhi Prayog Kosh |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhogilal Bhikhabhai Gandhi |
| Publisher | Gujarat Varnacular Society |
| Publication Year | 1898 |
| Total Pages | 378 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Dictionary |
| File Size | 29 MB |