________________
(૧૭૪) જોટાણુ મુકામે સાકરના પાણું લઈને જોટાણાના જૈન- . ભાઈઓ આવ્યા હતા અને સંઘવીજીને વધાવ્યા હતા.
મેસાણામાં સ્પેશીયલ રાત રેકાઈ. સાંજે ત્યાંના સંઘ તરફથી જમણ હતું. અને સ્ટેશન પર સંઘના માનમાં બેન્ડ વગાડવામાં આવ્યું હતું. અહીં રાત્રીની ટ્રેઈનમાં રહી ગએલા યાત્રાળુઓ ભેગા થઈ ગયા અને સંઘવીશ્રીએ ખાસ એટલા ખાતરજ સ્પેશીયલ રોકી હતી. હવારે પાંચ વાગે પાટણ જવાને વહેલી ગાડી ઉપડી.
પાટણના સ્ટેશન પર તે માનવ-સમૂહને પાર હેતે. સારૂંએ પાટણ સંઘવીશ્રીને લેવા આવ્યું હતું.
સામૈયું ઘણું ભવ્ય હતું. ત્યાંની બજારેને મશરૂ, કીનખાબ અને જરીયાનાં તોરણેથી શણગારી હતી. પ્રેમ અપાર હતે. સેના હૈયે હરખ તે માતે ન્હોતો. ચાર ચાર મહિના થયા વિખુટા પડેલ પોતાના ભાઈઓ-પુત્ર-માતાઓ વિગેરેને મળવા પાટણની જૈન પ્રજાએ કેટલે આનંદ અનુભવ્યું હશે તે શબ્દોમાં કેમ કહી શકાય ?
સાંજે અને હવારે સંઘવીશ્રીના વડીલ ભાઈ શેઠ સ્વરૂપચંદ કરમચંદ તરફથી નવકારશી હતી. આ વૈશાખ કુદી પાંચમ પણ માગશર વદી ૧૩ ના જેવીજ જન ઇતિહાસમાં સદાને માટે સ્મરણ્ય બની રહેશે.
