________________
( ૧૭૩) આંઈક શાંતિ થઈ. અને અમુક યાત્રાળુઓજ બાકી રહ્યા. અત્રે શેઠ ડાહ્યાભાઈ હકમચંદે શ્રી જુનાગઢને લગતી શ્રી સંઘને દરેક જાતની સગવડ કરી આપવામાં ખડે પગે ઉભા રહીને અમુલ્ય મદદ આપી છે. તે અત્રે જણાવવું અસ્થાને નહી ગણાય. સંઘવીશ્રીએ ડબાની માંગણી કરી, પરંતુ ડબાઓ
હતા એટલે એ યાત્રાળુઓને બીજી ટ્રેનમાં પહોંચાડવાને નિશ્ચય થતાં સ્પેશિયલ ઉપડી.
રાજકોટ મુકામે રાતના બે વાગ્યે સ્પેશીયલ પહોંચી, ત્યાંના ગુજરાતી ભાઈઓ તથા આગેવાને સામે આવ્યા હતા.
વઢવાણમાં બે કલાક સ્પેશિયલ રેકાવાની હતી. હવાવારમાં આઠ વાગ્યે વઢવાણના જેને સ્ટેશન પર આવ્યા હતા. અને સામૈયું કરી આખા સંઘને ગામમાં દહેરાસરે લઈ ગયા અને સંઘને જમણું આપ્યું હતું. વઢવાણુવાસીઓને સ્નેહ અનહદ ગણાય !
લખતર મુકામે ચા પાણુ હતા. ત્યાં પણ દશમિનીટ સ્પેશીયલ રેકાઈ હતી. ત્યાંના દીવાન સાહેબ શેઠ નેણશીભાઈ તથા બીજા ભાઈઓ સ્ટેશને સંઘના સત્કાર માટે આવ્યા હતા.
વિરમગામમાં પુષ્કળ માણસે સંઘનું સ્વાગત કરવા આવ્યા હતા. અમદાવાદના શેઠીઆએ પણું આવ્યા હતા અને સંઘને ચા-દૂધ પાયા હતા.
અત્રેથી રામપુરમાં શેઠ મણીલાલ મોતીલાલ મુળજીએ સ્પેશીયલને રેકી ચા-પાણીની તૈયારી કરી હતી અને શ્રી સંઘને સત્કાર કર્યો હતા.
