Page Text
________________
પારો ચડી ગયો. તેમણે કહ્યું, “અરે મૂર્ખ ! સામે પણ જોતો નથી કે બોલતો પણ નથી? કંઈ હા કે ના તો કહે! અહીં તારી દુકાનમાંથી અમારે કશાની દરકાર નથી.” આટલું કહીને પંચેન્દ્રિય જીવની આસાતના થાય તેવા શબ્દો તેમના મુખથી સરી પડ્યા. આટલા કઠોર શબ્દો સાંભળ્યા પછી પણ શેઠ ચૂપચાપ જ રહ્યા અને જરાપણ ધ્યાન ન આપ્યું. થોડો ધિક્કાર વરસાવી શ્રી જયંતમુનિ પાછા ફર્યા અને છેવટે એ ગામ જ છોડી દીધું.
આખી મંડળી આગળ વધી ત્યારે છ કિલોમીટર દૂર એક નાનું રેલવે સ્ટેશન હતું. તેમણે તેમાં ઉતારો કર્યો. સ્ટેશનમાં બેંચ ઉપર એક મારવાડી યુવક બેઠો હતો. તેમની સાથે વાર્તાલાપ થયો. શ્રી જયંતમુનિએ અહીં હૃદયનો ઉકળાટ કાઢ્યો. પેલો યુવક પણ ખૂબ જ ધીરી ધારણાવાળો હતો, પણ શ્રી જયંતમુનિનો ઉકળાટ હજુ શમ્યો ન હતો. જે ગામ છોડી દીધું હતું તે શેઠની પણ આ યુવક સામે ભરપેટ નિંદા કરી.
બધું સાંભળી લીધા પછી પેલો યુવક બહુ જ શાંતિપૂર્વક બોલ્યો, “ગુરુજી, તમે જે શેઠની વાત કરો છો તે મારા સગા મામા છે.”
શ્રી જયંતમુનિને આ સાંભળીને આશ્ચર્ય તો થયું, સાથે સાથે ભાણેજ સામે મામાની નિંદા કરવાથી થોડી વિમાસણ પણ થઈ. તેમણે વાત બદલાવી. “એ ભાઈ તારા મામા ભલે રહ્યા. અમે ભલે તેની નિંદા કરી, પરંતુ તેઓ ખરેખર ધન્યવાદને પાત્ર છે. તેમની શાંતિ દાદ માંગી લે તેવી છે. અમે આટલા કડવા શબ્દો કહ્યા પછી પણ તમારા મામાશ્રીએ જરાપણ ગુસ્સો ન કર્યો. તેઓ માલિક હતા છતાં કોઈ પણ પ્રકારના અપમાનનો અનુભવ ન કર્યો. તે શાંતિપૂર્વક સ્થિતપ્રજ્ઞ જેવા રહ્યા. અમે તો આગંતુક સાધુ હતા. તેઓ વિફર્યા હોત અને કહ્યું હોત કે “ચાલ, ચાલ, તું દાદાગીરી કરનારો કોણ છો?' તો અમારા માટે ઘણું દુ:ખરૂપ થઈ જાત. પરંતુ મામાની શાંતિ અને સમભાવ જોઈને ધડો લેવા જેવું છે. અમે સાધુ હોવા છતાં આટલી અશાંતિ અને ઉકળાટ અનુભવ્યો, મનમાં અસમાધિ થઈ. જ્યારે તે મહાપુરુષે સાધુને શોભે તેવી સમાધિ જાળવી રાખી.”
યુવકે જે ખુલાસો કર્યો તે ધ્યાનપૂર્વક સાંભળવા જેવો છે :
“ગુરુજી, મારા મામા સંતોના પરમ ભક્ત છે અને સાધુઓ માટે તેમના ઘરના દરવાજા હંમેશ ખુલ્લા રહેતા હતા. લાખ કામ પડતા મૂકીને તેઓ સંત-સેવામાં રહેતા હતા. ચાર દિવસ પહેલાં એક દાઢી-જટાવાળા અને ભગવાં વસ્ત્રધારી સાધુબાબા તેમને ત્યાં આવ્યા. મામા સાહેબ તો સાધુને જોઈને એકદમ ઢળી પડતા. તેમણે બાબાને પ્રણામ કરીને પોતાની ગાદી પર જ બેસાડ્યા. મામા સાધુજી માટે કેસરવાળું દૂધ લેવા ઘરમાં ગયા. મામા દૂધ લઈને આવ્યા ત્યારે સાધુ ત્યાં ન હતા. મામાને થયું, અરે! મહાત્માજી ક્યાં ગયા? મામાને થયું કે દૂધ લાવતાં થોડી વાર લાગી તેથી બાબાજી નારાજ તો નથી થયાને! મામાએ હાથમાં ગ્લાસ લઈ બજારમાં ચારેતરફ નજર નાખી, પરંતુ પેલા સાધુબાબા ક્યાંય જોવામાં ન આવ્યા એટલે તેઓ પાછા ફરી, થડા પર બેઠા.
ચાતુર્માસની ઉપલબ્ધિ 3 447
| SR No. | 023252 |
| Book Title | Sadhutanu Shikhar Ane Manavtani Mahek |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Harshad Doshi |
| Publisher | Jain Academy |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 532 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |