Page Text
________________
હજી વૈરાગ્ય હતો નહીં અને ઉંમર નાની હતી. લાડ કરનાર પિતા પુત્રને મૂકીને ચાલી નીકળવાના સંકલ્પમાં હતા. માતુશ્રી અમૃતબહેન સંસારમાં પણ ઘણી તપશ્ચર્યા કરતાં હતાં. સંસારની ઉદાસીનતાને કારણે તેઓ મમતાથી પર હતાં. તેઓ પણ વૈરાગ્યભાવમાં રમણ કરતાં હતાં. તેમને મોહ ન હતો. દીકરા-દીકરીઓ દીક્ષા લઈ આત્મકલ્યાણ કરી, મા-બાપની કુક્ષિ દીપાવે તેવી ભાવના રાખતાં હતાં. જયંતીભાઈને લાગતું હતું કે પોતે રણપ્રદેશમાં એકલા ઊભા છે. ચારે દિશાના વાયરા વાય છે, પણ સાંભળનાર કોઈ નથી. તેમણે પોતાની અનાથતાનો અનુભવ કર્યો. ગુરુદેવને યાદ છે કે એટલી નાની ઉંમરે પણ આ બધી લાગણીઓ ખૂબ વેગવંતી હતી. પોતે કહે છે કે સંસારની આ પરિસ્થિતિ અને એકાકીપણું વૈરાગ્યનું નિમિત્ત બન્યું અને જયંતીભાઈને વૈરાગ્યનો પંથ ઉજ્જ્વળ દેખાયો.
બગસરા મુકામે વાજા વાગવા મંડ્યા. મંડપ રોપાઈ ગયા. અનેક ગામનાં હજારો શ્રાવકશ્રાવિકાઓ આવ્યાં હતાં. લગભગ દશહજાર માણસોની હાજરી હતી. બગસરાના જૈન ઉપરાંત વ્હોરા સહિત દરેક કોમના માણસો દીક્ષા મહોત્સવમાં જોડાયા હતા. જયંતીભાઈ એક અઠવાડિયા પહેલાં જ બગસરા પહોંચી ગયા હતા. આ બધો ઉત્સવ તેમને તલવારના ઘા જેવો પીડાકારક લાગતો હતો. સૌને મન આનંદ હતો, પરંતુ જયંતીભાઈ માટે દુઃખ અને વિરહનો એક મહાયોગ હતો. જરા પણ હસ્યા-બોલ્યા વિના જયંતીભાઈ આખો પ્રસંગ ચુપચાપ નિહાળી રહ્યા હતા. તેમને મન આ દીક્ષાનો પ્રસંગ હૃદયદ્રાવક ઉત્સવ બની ગયો હતો.
ગુરુદેવ પ્રાણલાલજી મહારાજનાં દર્શન કરવા જયંતીભાઈ ગયા ત્યારે સંતો ખૂબ ઉત્સાહમાં હતા. પ્રાણલાલજી મહારાજે પૂછ્યું, “જયંતી, તું કેમ ઉદાસ છો? આજ ડિયા પરિવારના આંગણે મોટો પ્રસંગ છે. તારે ખૂબ ખુશ થવાનું છે.”
આટલું સાંભળતાં જ જયંતીભાઈના હૃદયના બંધ છૂટી ગયા. આંખમાં આંસુ ઊભરાયાં અને ધ્રુસકે ધ્રુસકે રડી પડ્યા. સૌ માટેની આનંદની ઘડી જયંતીભાઈને અકથ્ય વેદના આપનારી હતી. પિતૃવિયોગનું દુઃખ વિસ્ફારિત નેત્રો સામે ઊભું હતું. ત્યારે જયંતીભાઈને હસાવી શકાય તેમ ન હતું.
પરિવારના બધાં વડીલ ભાઈઓ, બહેનો અને સગાં-સંબંધીઓ દીક્ષા મહોત્સવના આનંદમાં જોડાયાં હતાં. બહારનું દૃશ્ય જુદું હતું અને અંતરની વેદના જુદી હતી. છતાં દીક્ષાના પ્રત્યેક પ્રસંગમાં હાજર રહી જયંતીભાઈએ ઝીણવટથી આ મહાભિનિષ્ક્રમણનું અધ્યયન કર્યું. એ વખતે આ બાળમાનસમાં જ્ઞાનનો ચમકારો થયો કે “સંસાર શું છે અને ત્યાગ શું છે !”
માતુશ્રી અમૃતબહેન ત્યાં જ હતાં. તેઓ પોતે પ્રબળ વૈરાગ્યવાળાં હતાં, પરંતુ તેમની શારીરિક અવસ્થા દીક્ષાને અનુકૂળ ન હતી.
સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક D 30
| SR No. | 023252 |
| Book Title | Sadhutanu Shikhar Ane Manavtani Mahek |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Harshad Doshi |
| Publisher | Jain Academy |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 532 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |