Page Text
________________
અંધવિશ્વાસમાં આગળ પણ ઘણા માણસો મર્યા હશે. માટે શાસ્ત્રમાં કહ્યું છે “અંધવિશ્વાસ બહુ મોટું પાપ છે.” જૈન શાસ્ત્રોમાં તેને ગ્રહિત મિથ્યાત્વ કહે છે. સ્થાનિક માણસોની ભક્તિઃ
ગુફામાં ચાતુર્માસના દિવસો ધીરે ધીરે આનંદપૂર્વક પસાર થવા લાગ્યા. વચ્ચે નાના-મોટા ઉપસર્ગ અને પરિષહ આવતા હતા, પરંતુ વિરકૃપાથી બધા પાર થઈ ગયા. ગુફામાં દિવસ અને રાતના અનેક સાપ, મોટા અજગર જેવા લાંબા સાપ કે લીલાછમ ઝેરી સાપ પણ નીકળતા હતા. રાત્રે જંગલી જાનવરો અને રીંછના અવાજો આવતા, પરંતુ કોઈ જાનવરે ગુફામાં પ્રવેશવાનું સાહસ કર્યું ન હતું.
કોઈ કોઈ વખત નીચેના ગામડાના માણસો ભજનમંડળી લઈને ઉપર આવતા હતા. ત્યારે ભજનોથી ગુફા ગુંજી ઊઠતી હતી.
જ્યોતિપ્રસાદ નામનો એક ઘરસંસારી બાવો પણ પહાડ ઉપર ચડ્યો હતો અને રથી ૩ મહિના રોકાયો હતો. જ્યારે શ્રી જયંતમુનિએ પેટરબારમાં હૉસ્પિટલ બનાવી ત્યારે ખબર પડી કે એ બાવાનું ઘર પેટરબારમાં જ હતું.
આદિવાસી લોકો લાકડાં લેવા પહાડ ઉપર આવતા અને ગુફાની પાસે થોડો વિશ્રામ કરતા. ગુફામાં ગોળ અને ચણા રાખ્યા હતા. જે કોઈ કઠિયારા ઉપર આવતા તેને ગોળ અને ચણા આપવામાં આવતા હતા. ચાર મહિનાના ગોળ-ચણાનો ખર્ચ મહિપતભાઈ દેસાઈએ આપ્યો હતો. તપસ્વીજી મહારાજનો આદેશ !:
શ્રી જયંતમુનિ ધ્યાનમાં બેસતા ત્યારે એક વખત એવો આદેશ મળ્યો કે તમે નેપાળની યાત્રા કરો અને કાઠમંડુ ચાતુર્માસ કરવાનો સંકલ્પ કરો. મુનિશ્રીને કાઠમંડુ કે નેપાળ જવાનું સ્વપ્ન પણ ન હતું. લૂગુબાવાનો કે તપસ્વી મહારાજનો આદેશ હોય તેમ સ્પષ્ટ લાગતું હતું. ગુફામાં આ રીતે આદેશ મળવાથી શ્રી જયંતમુનિનો સંકલ્પ દઢ થઈ ગયો.
શ્રી જયંતમુનિએ દિવાળી પછી નીચે ઊતરવાનો વિચાર જાહેર કર્યો. શેષ દિવસો સાડમને આપવા એમ નક્કી કર્યું. ગુફાથી સાડમ વિહારની મર્યાદામાં હતું. મુનિશ્રી કારતક સુદ પાંચમના પહાડ પરથી નીચે ઊતર્યા અને સાડમના જૈન મંદિરમાં છેલ્લા દસ દિવસ વ્યતીત કર્યા.
સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક 426
| SR No. | 023252 |
| Book Title | Sadhutanu Shikhar Ane Manavtani Mahek |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Harshad Doshi |
| Publisher | Jain Academy |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 532 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |