________________
જયંતમુનિએ નિરીક્ષણ કર્યું હતું કે ભારતનાં ગામડાંઓમાં આંખના દર્દની, ખાસ કરીને મોતિયાના ઉપચારની કોઈ સગવડ હતી નહીં. આજથી ૪૦ વર્ષ પહેલાં બિહારનાં ગામડાંઓમાં આંખની અને મોતિયાની પીડા ભોગવી રહેલા દરદીઓની પરિસ્થિતિ દયાજનક હતી. મોતિયાને કારણે મોટા ભાગના વૃદ્ધ ગ્રામીણો માટે અંધાપો છોડીને બીજો કોઈ વિકલ્પ હતો જ નહીં. શ્રી જયંતમુનિએ ઠેર ઠેર ચક્ષુ-ચિકિત્સાના કૅમ્પનું આયોજન કરી હજારો માણસોને પુનઃ આંખની જ્યોતિ આપી છે અને તેમના અંધકારમય જીવનમાં નવી રોશની પ્રગટાવી છે. તેમને નેત્રયજ્ઞના અભિયાનમાં અમદાવાદના ડૉ. રમણીકભાઈ દોશીનો અપૂર્વ સહયોગ મળ્યો હતો.
શ્રી જયંતમુનિની પ્રેરણાથી અનાડા, ચાસ, વિષ્ણુપુર, વૈશાલી, નિમદિહ, બલરામપુર, ઈચાગઢ ઇત્યાદિ અનેક ગામોમાં નેત્રયજ્ઞનું આયોજન કરી આદિવાસીઓ અને પછાત જાતિની વસ્તીને લાભ આપ્યો છે. નાનપણમાં તેમણે જ્યારે શ્રી રામકૃષ્ણ પરમહંસનું જીવનચરિત્ર વાંચ્યું હતું ત્યારથી તેમને રામકૃષ્ણનું આકર્ષણ રહ્યું હતું. તેમના જીવનમાંથી જે પ્રેરણા મેળવી હતી તેનું ઋણ ચૂકવવા તેમણે શ્રી રામકૃષ્ણના જન્મસ્થળ કામારપુકુરમાં પણ નેત્રયજ્ઞ ગોઠવ્યો હતો.
બેલચંપામાં ૫૦ વિદ્યાર્થીઓના અભ્યાસની અને રહેવાની વ્યવસ્થા હતી. ત્યાંના ચિકિત્સાલયમાં રોજ ૨૦૦ રોગીઓ સારવાર માટે આવતા હતા. ઉપચાર અને દવા તદ્દન મફત આપવામાં આવતા હતા. ધીરે ધીરે આ ચિકિત્સાલયનો લાભ આસપાસનાં ૫૦ ગામડાંનાં માણસો લેતા હતા. આ બધી જ પ્રવૃત્તિઓને મહાત્મા રણછોડદાસજી, સદવિચાર મંડળ (અમદાવાદ), ડૉ. રમણીકભાઈ દોશી, વિઠ્ઠલભાઈ પટેલ, સી. બી. કંપની, વિક્રમભાઈ વગેરેનો હંમેશ સહયોગ મળતો હતો.
-
સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક I 404
