________________
કેનજોરગઢનાં આકર્ષક હરણ :
મુનિજી ત્યાંથી વિહાર કરી બધા કેનજોરગઢ પધાર્યા. કેનજોરગઢમાં જૈનનાં ઘર નથી. પરંતુ ગુજરાતી સમાજ ઘણી સારી સંખ્યામાં છે. શ્રીયુત પોપટભાઈ એ વખતના સમાજના મુખ્ય વ્યક્તિ હતા. મુનિશ્રીનો ઉતારો પોપટભાઈના ઘેર ગોઠવ્યો હતો. તેઓ ઉંમરલાયક, વિચારવાન, સંતો પ્રત્યે ભક્તિવાળા અને દાનેશ્વરી વ્યક્તિ હતા. તેમના બંગલામાં વિશાળ બગીચો અને લોન હતા. તેમણે બગીચામાં હરણ પણ પાળ્યાં હતાં. જયંતમુનિજીને હરણાંને આટલે પાસેથી જોવાનો પહેલો પ્રસંગ હતો. આપણા સાહિત્યમાં હરણનાં વર્ણન મળે છે. મૃગ પ્રેમશાસ્ત્રનો રાજા છે. તેનાં સોનેરી, આકર્ષક અણિયાળાં મોટાં શિંગડાં અને તેની પ્રાકૃતિક શોભા મનની ભાવલીલાને ગદ્ગદ કરી જાય છે. શું પ્રભુની માયા? મુનિજીએ બંને મૃગોને બોલાવ્યા ત્યારે તે પાસે આવીને ઊભા રહ્યા. તેમના પાતળા પગ, નાજુક કમરનો વળાંક અને ચંચળ પૂંછડી જાણે કોઈ કવિતાની જીવતી કડી હોય તેવો દેખાવ સર્જતા હતા.
કેનજોરગઢમાં ગુજરાતી ભાઈઓના લગભગ પચાસ ઘર છે. ત્યાંની સ્થાનિક પ્રજા સાથે ગુજરાતી ભાઈબહેનોનો ઘણો જ સુમેળ છે. વ્યવસાયમાં ગુજરાતી બંધુઓ નિપુણ હોવાથી સુખીસંપન્ન હતા તથા શહે૨માં આગવું સ્થાન ધરાવતા હતા. અહીં એક ગુજરાતી શાળા પણ ચાલે છે. કેનજોરગેટમાં પંદર દિવસની સ્થિરતા થઈ. પ્રતિદિન પ્રવચન થતાં હતાં. સત્સંગમાં નાનામોટા સૌ લાભ લેતા હતા. પૂજ્ય તપસ્વી મહારાજની પ્રેરણાથી એક દિવસ આખા સમાજનું પ્રીતિભોજન ગોઠવવામાં આવ્યું હતું.
કેનજોરગઢથી ચંપવા અને કરેજિયા થઈ ચાઈબાસા જવાનું હતું. બધી જગ્યાએ બબ્બે-ચાર ચાર ઘરો વસેલાં છે. અહીં ઓરિસાની હદ પૂરી થતી હતી અને બિહારમાં પ્રવેશ કરવાનો હતો. નદીની એક બાજુ ઓરિસા અને પેલે કિનારે બિહાર હતું, વચ્ચે બંનેને જોડતો વિશાળ પુલ હતો. બિહારમાં પ્રવેશ ચાઈબાસા :
1
ચાઈબાસા પહોંચ્યા ત્યારે એક લાંબી યાત્રા પૂરી થઈ હતી. ઓરિસાના અર્થાત્ કલિંગના ઘણા અનુભવો લઈ મુનિશ્રી ચાઈબાસા પહોંચ્યા હતા. ચાઈબાસા એ સિંગભૂમ જિલ્લાનું મુખ્ય કેન્દ્ર છે અને વેપારથી ધમધમતું શહેર છે. ચાઈબાસાની ચારેબાજુ ચાઈના ક્લેની મોટી ખાણો છે, જેમાં મારવાડી ભાઈઓ કરોડો રૂપિયા કમાયા છે.
ચાઈબાસામાં ધરમચંદ સરાવગીજીએ લાખોના ખર્ચે જૈન મંદિર બંધાવ્યું છે. એ જ રીતે સીતારામજી રુંગટા પણ મોટા દાનેશ્વરી હતા. ‘મેરેજ હાઉસ’ તેમણે જ બંધાવી આપ્યું છે. એ જ રીતે રતનલાલ સૂરજમલ પેઢીના શ્રી જ્ઞાનચંદ્રજી જૈન તથા તેમનાં પત્ની રૂપાબહેન ધર્મઉપાસનામાં અને સંત-ભક્તિમાં ખૂબ જ આગળ રહેતા હતા. આ ત્રણ માંધાતાઓએ ચાઈબાસાની કીર્તિ ઉજ્વળ કરી હતી.
સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક I 388