Page Text
________________
પરિવારનાં ભાઈઓ, બહેનો અને બાળકો ગળગળાં થઈ ગયાં અને તેઓની આંખોમાંથી મોતી જેવાં અશ્રુબિંદુ ટપકી પડ્યાં.
૧૯૫૯ ભોજૂડીનું ચાતુર્માસ પરિપૂર્ણ થયા પછી પુરુલિયાથી ચાંડિલ ન જતાં મુનિશ્રીએ બલરામપુર, બડાબજાર થઈ પહાડના રસ્તે જમશેદપુર જવાનો નિર્ધાર કર્યો હતો. બડાબજારના મારવાડી ભાઈઓએ ઘણી જ ભક્તિ બજાવી. બડાબજાર પણ સામાજિક દૃષ્ટિએ એક ઉત્તમ ક્ષેત્ર છે તેમ શ્રી જયંતમુનિને લાગ્યું. અહીંથી દલમાં પહાડ તરફ ડીમના નાળા જવાનો વિકટ રસ્તો છે.
જંગલથી ભરપૂર આ માર્ગ કાઠિયાવાડના ગીરનાં જંગલોની યાદી આપતો હતો. વચમાં કલકલ કરતાં વહેતાં ઝરણાંઓ સૌંદર્યમાં અપાર વૃદ્ધિ કરતાં હતાં. પ્રકૃતિની લીલા નિહાળતા નિહાળતા મુનિવરો ટાટાનગર પધાર્યા. જમશેદપુર ભક્તિભર્યું ક્ષેત્ર હોવાથી અને નરભેરામભાઈ જેવા રૂડા શ્રાવકનું નેતૃત્વ હોવાથી સંઘ ભર્યોભાદર્યો હતો. તપસ્વીજી મહારાજનું સ્વાથ્યઃ
ભક્તિના ઊભરા જોઈ મુનિઓના મન ઊંડો સંતોષ અનુભવતા હતા. ઘણી જ ધામધૂમ સાથે શ્રીસંઘે મુનિઓનું સ્વાગત કર્યું. આ વખતે પંજાબશાલ શ્રી સુશીલકુમારજી મહારાજ કલકત્તા પધાર્યા હતા. તેઓ ત્યાં વિશ્વધર્મ સંમેલનનું આયોજન કરી રહ્યા હતા. આ સંમેલનમાં પૂજ્ય તપસ્વી મહારાજ તથા શ્રી જયંતમુનિજીને હાજરી આપવા માટે ખાસ તેમની આગ્રહભરી વિનંતી હતી. પૂજ્ય તપસ્વી મહારાજ જમશેદપુર રોકાઈ ગયા અને જયંતમુનિજીએ ગિરીશમુનિ સાથે કલકત્તા જવા માટે વિહાર કર્યો. ખડગપુર પધાર્યા ત્યારે પૂજ્ય તપસ્વી મહારાજની તબિયત ખરાબ થવાના સમાચાર મળતાં તાત્કાલિક તેમના ચરણે આવી ગયા. ગિરીશમુનિનું સૌરાષ્ટ્ર તરફ પ્રસ્થાન :
શ્રી ગિરીશમુનિ દીક્ષા લીધા પછી ૬ વરસ સુધી ગુરુસેવામાં રહ્યા. હવે તેઓનું મન સૌરાષ્ટ્ર તરફ વિહાર કરવા આકર્ષિત થયું હતું. ખરું પૂછો તો સૌરાષ્ટ્રમાં એ વખતે એવા સમર્થ સાધુની આવશ્યકતા હતી જે ગોંડલ સંપ્રદાયમાં પડઘો પાડી શકે અને બધાં ક્ષેત્રોને સંભાળી શકે. ગિરીશમુનિ છૂટા પડી ગુજરાત પધારે તે તપસ્વીજી મહારાજ જરા પણ ઇચ્છતા ન હતા. પરંતુ એવો કોઈ અંતરાય યોગ હતો કે શ્રી જયંતમુનિજીને શિષ્યસેવાથી વંચિત થવું પડે, જેથી તેઓ મૌન રહ્યા. ટાટા શ્રીસંઘ ગિરીશચંદ્ર મુનિની ભાવનાનું અનુમોદન કર્યું અને પૂજ્ય તપસ્વી મહારાજે આજ્ઞા આપી.
આમ એકાએક ત્રણ સાધુનો યોગ વિચ્છિત થયો. તા. ૧૬/૧/૧૯૬૦ના રોજ શ્રી ગિરીશચંદ્ર મુનિજી ગુજરાત જવા માટે વિહાર એકલા ચાલી નીકળ્યા. તેમના સાહસને પણ ખરેખર દાદ દેવી પડે. તેમને ઘણા જ ઉપસર્ગ અને પરિષહનો સામનો કરી, મોટાં જંગલો અને પ્રદેશ પાર કરી અમરાવતી પહોંચવાનું હતું. ત્યાં પૂજ્ય તપસ્વીજી મોટા રતિલાલમુનિ બિરાજમાન હતા એટલે આગળની ચિંતા ન હતી. પૂજ્ય તપસ્વી મહારાજની કૃપાથી તેમનો વિહાર સાતાપૂર્વક સંપન્ન થયો.
સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક 378
| SR No. | 023252 |
| Book Title | Sadhutanu Shikhar Ane Manavtani Mahek |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Harshad Doshi |
| Publisher | Jain Academy |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 532 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |