Page Text
________________
દૂધી ફઈબાનું ઘર પુત્ર, પુત્રવધૂઓ અને બાળકોથી ધમધમતું હતું. પરિવાર ઘણો જ મોટો હતો. જયંતીભાઈ પરિવારમાં સમાઈ ગયા. પરંતુ ત્યાં તેમનું કોઈ વિશેષ સ્થાન ન હતું. એક સામાન્ય વિદ્યાર્થી તરીકે તેમની સાથે વ્યવહાર કરવામાં આવતો હતો. ભીમજીબાપાને સાત પુત્રો હતા. પુત્રોના પુત્રો પણ પરિવારમાં વૃદ્ધિ કરતા હતા. એ જ આંગણામાં પાનાચંદ બાપાનો ઘેલાણી પરિવાર પણ મોટો હતો. બંને પરિવાર એક વિશાળ કુટુંબનું સુંદર દષ્ટાંત પૂરું પાડતા હતા. જયંતીભાઈને આવા બહોળા પરિવારમાં રહેવાથી પરસ્પર સંપ, સહયોગ, સ્ત્રીઓના કંકાસ અને છતાં એકબીજા કેવી રીતે દરગુજર કરી, ક્ષમા રાખી, પરિવારનું ઐક્ય જાળવે છે, તે બધો અભ્યાસ કરવાનો સુવર્ણ અવસર મળ્યો.
ભીમજીબાપાના એક પુત્ર શાંતિભાઈ ખરેખર નામ પ્રમાણે શાંત સ્વભાવના સરળ અને પ્રેમપૂર્વક હસીને જીવનવ્યાપન કરનાર નિરાલા વ્યક્તિ હતા. તેમનાં ધર્મપત્ની શાંતાબહેન પણ ખૂબ જ પ્રેમાળ, ઘરકામમાં ચતુર, દક્ષ, સુસંસ્કારી મહિલા હતાં. શાંતાબહેન બાબાપુરના નગરશેઠ ખીમચંદ મોતીચંદ લાધાણીનાં પુત્રી હતાં.
કોઈ જન્મજન્માંતરની લેણાદેણી હોય એમ શાંતાબહેનને જયંતીભાઈ પ્રત્યે ખૂબ જ અનુરાગ હતો. અમૃતબહેનની થાપણ સાચવવા માટે મોકલી હોય તે રીતે શાંતાબહેન સાર-સંભાળ રાખતાં. આવડા મોટા પરિવારમાં જ્યાં કોઈ પૂછનાર ન હોય ત્યાં શાંતાબહેન ચીવટપૂર્વક જયંતીભાઈની સંભાળ રાખતાં. જયંતીભાઈનું બધું કામ સ્વયં કરી આપતાં અને એ જ રીતે તેમના જમવામાં કે ખાવા-પીવામાં પૂરી કાળજી રાખતાં. આમ કુદરતી રીતે શાંતાબહેનનો અપૂર્વ સ્નેહ મળ્યો હતો. જયંતીભાઈનાં ભાભી હોવા છતાં માનું બિરુદ પામી ગયાં. આજે પણ ગુરુદેવ શાંતાબહેનને યાદ કરે છે ત્યારે મનમાં પ્રેમનો ઊભરો આવે છે. અનોખો બંધુપ્રેમ :
જયંતીભાઈ બગસરામાં છઠ્ઠા ધોરણમાં દાખલ થયેલા. શિક્ષણ તો ઠીક જ હતું. લાભશંકરભાઈ જેવા પ્રેમાળ શિક્ષક મળવા મુશ્કેલ હતા. ઘરમાં પણ મોટો પરિવાર હોવાથી જયંતીને ખાસ અનુકૂળતા આવતી ન હતી. પરિણામે છ મહિના મુશ્કેલીથી બગસરામાં રહેવાનું થયું. દલખાણિયા ખબર ગયા કે જયંતીભાઈને બગસરા ફાવતું નથી.
જુઓ બંધુપ્રેમ ! જયંતીભાઈના મોટાભાઈ બચુભાઈએ શેઠ શ્રી જગજીવનભાઈનો પૂરો પરિવાર સંભાળ્યો હતો. જગજીવનભાઈ તો લગભગ નિવૃત્ત થઈ ધાર્મિક ઉપાસનામાં પૂરી રીતે સંલગ્ન થઈ ગયા હતા. જગજીવનભાઈને ત્યાં એક ઊંચી સુંદર તેજ ચાલવાળી ઘોડી હતી. ઘોડીનું નામ માણકી હતું. બચુભાઈ સવારના જ માણકી ઘોડી પર ચડી બગસરા પહોંચી ગયા. જયંતીભાઈને ઘરમાં સૌએ વિદાય આપી. શાંતાબહેન તો ધ્રુસકે ધ્રુસકે રડી પડ્યાં અને સમય મળે ત્યારે બગસરા
સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક n 20
| SR No. | 023252 |
| Book Title | Sadhutanu Shikhar Ane Manavtani Mahek |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Harshad Doshi |
| Publisher | Jain Academy |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 532 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |