________________
સમાચાર મળ્યા કે કોઈ સંત-મહાત્માને ભારે તકલીફ છે. પૂ. તપસ્વીજી મહારાજની તકલીફની તપાસ કરતાં કરતાં તે એક સવારનાં ઉપાશ્રય આવ્યા. સૌ તેમને મહારાજશ્રી પાસે લઈ આવ્યા. ઑફિસરે તપસ્વીજી મહારાજની પીડાને જાણી અને તે માટે યોગ્ય દવા લેવા માટે પાછા ગયા.
શ્રીસંઘના ભાઈઓએ તેમને ગાડી આપી. તે ઑફિસર કોઈ વનસ્પતિનો રસ લઈ આવ્યા હતા. તેમણે અડધા ગ્લાસ પાણી સાથે ૨ ચમચી રસ તપસ્વીજીને પિવડાવ્યો. ચમત્કાર થયો હોય તેમ દવા લેતાંની સાથે પાંચ મિનિટમાં દર્દ શાંત થયું. બધા ખુશ ખુશ થઈ ગયા. ઑફિસરનું સન્માન કરવાનો પ્રયાસ કર્યો. પરંતુ સૌના આશ્ચર્યની વચ્ચે એ ભાઈ ક્યારે સીડી ઊતરી અલોપ થઈ ગયા તે કોઈને સમજાયું નહીં. દૈવી ચમત્કાર થયો હોય તેમ એ પરોપકારી નિઃસ્વાર્થી ભાઈ નજર સામેથી ખોવાઈ ગયા.
શ્રી જયંતમુનિજીએ પ્રવચનમાં આ ઘટના ઉપર વિસ્તારથી પ્રકાશ નાખ્યો અને કહ્યું કે “આપણે ત્યાગ-વૈરાગ્યના પથ પર ચાલીએ તો દેવતાઓ પણ આપણું રક્ષણ કરે છે.” દશવૈકાલિક સૂત્રમાં ભગવાને કહ્યું છે, દેવા વિ તમ્ નમંત્તિ, જસ્ટ ધમ્મ સયા મણો – જેનું મન સદા ધર્મમાં અનુરક્ત હોય છે તેમને દેવતાઓ પણ નમસ્કાર કરે છે.
પૂજ્ય તપસ્વી જગજીવનજી મહારાજના આ પ્રસંગમાં આ સૂત્ર સ્પષ્ટ જોઈ શકાય છે. આ ચમત્કારિક ઉપચારથી સૌ આશ્ચર્યમાં ગરકાવ થઈ ગયા. આશ્ચર્ય એ હતું કે, ઉપચાર આપનારને કોઈએ ફરીથી જોયા જ નહીં, એટલે સન્માન તો ક્યાંથી થાય ! પૂર્વભારતની ભાવના અને ગુરુદેવની અનુમતિઃ
વિહારનો દિવસ નજીક આવી ગયો હતો. મુનિરાજો પણ વિદાય લઈ, પુનઃ વિચરણ કરવા માટેની તૈયારી કરી રહ્યા હતા. ગુરુદેવ શ્રી પ્રાણલાલસ્વામીના પત્રો બરાબર આવતા હતા. અહીંથી પણ જવાબ જતા હતા. ગુરુદેવનો આગ્રહ હતો કે હવે કાઠિયાવાડ તરફ નજર કરો અને પાછા ફરો.
મુનિરાજો પણ વિહાર માટે પાંખો ફફડાવી રહ્યા હતા. ચાતુર્માસ પછી કલકત્તામાં દોઢ મહિનાથી પણ વધારે સ્થિરતા થવાથી ચાતુર્માસ છ મહિનાનું થઈ ગયું હતું.
જમશેદપુરથી શેઠ નરભેરામભાઈ દર્શન કરવા માટે આવ્યા ત્યારે આગળના વિહાર માટેનો તેમણે પ્રશ્ન કર્યો. પરંતુ વિહારનો કોઈ નકશો તૈયાર ન હતો.
દરમિયાન નરભેરામભાઈએ પ્રસ્તાવ મૂક્યો કે “ગુરુદેવ, એકલા કલકત્તાને લાભાન્વિત કરી તમે પાછા ફરો અને અમે બધા ચોમાસાના લાભથી વંચિત રહીએ, સાવ કોરા રહીએ એ નહિ બની શકે. આપશ્રી મહાવીર ભગવાનની ભૂમિમાં પધાર્યા છો. આ ભૂમિને ખેડવાની જરૂર છે. આપ દસ વરસનું પ્લાનિંગ કરો. ટાટાનગર અને ઝરિયામાં આપણા સમાજનો મોટો સમુદાય
સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક 1 292