________________
જગ્યા નક્કી કરી હતી અને ત્યાંથી ઉપાશ્રય આવવા-જવા માટે ગાડીઓની પૂરી વ્યવસ્થા રાખી હતી. મહેમાનો સાત દિવસ રોકાય તેવી વ્યવસ્થા કરવામાં આવી હતી.
૧૫ નવેમ્બરથી મહેમાનો આવવાની શરૂઆત થઈ ગઈ હતી. ઝરિયા, કત્રાસ, જમશેદપુર, વારાણસી, કાનપુર, બાલાસુર, કટક ઇત્યાદિ પૂર્વ ભારતના સંઘો મોટી સંખ્યામાં આવી પહોંચ્યા હતા. એ જ રીતે મુંબઈ, રાજકોટ, ગોંડલ, ઇત્યાદિ સંઘના ભાઈઓ પણ આવ્યા હતા. થાઇલેન્ડ, સિંગાપોર, અમેરિકા અને યુરોપથી પણ મહેમાન આવ્યા હતા. કુલ લગભગ ૭૦૦ મહેમાનોની હાજરી હતી.
ઉપાશ્રય તથા પોલોક સ્ટ્રીટને લગ્નમંડપની જેમ સજાવવામાં આવ્યા હતા. બધાનો એક મત થયો કે દીક્ષાર્થીને બેસવા માટે મોટરગાડી ન રાખવી પરંતુ રાજાશાહી ઠાઠની ચાર ઘોડાની બગી રાખવી. સારામાં સારા રાજકીય ઘોડાઓ સાથે ઘોડાગાડીને બાદશાહી ઢબે સજાવવી અને વૈરાગી ભૂપતભાઈને એક રાજકુમારની જેમ દીક્ષાનગર સુધી લઈ જવા. પૂજ્ય તપસ્વી મહારાજની અને ગુરુદેવની કૃપાથી બંગાળના જમીનદારો રાખતા તેવી જ ચાર ઘોડાની બગી તૈયાર કરી હતી. સફેદ રંગના ઊંચાઈવાળા ઘોડા જ્યારે હણહણી ઊઠ્યા ત્યારે સૌના મનમયૂર પણ નાચી ઊઠ્યા. બંગાળના કલાકારો તેમજ શ્રીસંઘનાં યુવકો અને યુવતીઓએ બગીને સજાવવામાં જરા પણ કચાશ ન રાખી. પ્રતિદિનના ફુલેકાંનો મહોત્સવ પૂરો થયો. ચાર દિવસ સુધી ગલીએ ગલીએ ફુલેકાંઓ ફર્યા ત્યારે અપૂર્વ જાગરણ થઈ ચૂક્યું હતું.
માગસર સુદ દશમ, બુધવાર તા. ૨૧/૧૧/૧૯૫૨નો નિર્ધારિત દીક્ષાનો મંગલ દિવસ આવી પહોંચ્યો. સામે આવતા દિવાકરે પૂર્વ દિશામાંથી જ્યારે પ્રકાશ પાથર્યો ત્યારે કલકત્તાના સમગ્ર જૈન સમાજના સાતે રંગ પુરાઈ ગયા હતા. વહેલી સવારથી માણસો વરઘોડામાં ચાલવા માટે ઉતાવળા પગલે પહોંચી ગયા હતા. એ જ રીતે હજારો માણસો કરમચંદભાઈને ત્યાં એકત્ર થઈ ગયા હતા.
એમ નક્કી એમ કરવામાં આવ્યું હતું કે ઉપાશ્રયથી વાજતેગાજતે વૈરાગીને લઈ બંને મુનિરાજ કરમચંદભાઈને ત્યાં પધારશે. ત્યાં માંગલિક સંભળાવી, મુનિરાજો વિહાર કરી, સીધા દાદાજીના બગીચે પધારી જશે અને શોભાયાત્રા પરિભશ્રણ કરી લગભગ એક વાગે દાદાજીના બગીચે પહોંચશે. એક ને ચાલીસે દીક્ષાનો પાઠ ભણાવવાનું મુહૂર્ત હતું.
જ્યારે વરઘોડામાં વૈરાગી બિરાજમાન થયા ત્યારે શ્રીયુત કાંકરિયાજી એક લાખની કિંમતનો હીરો લઈ ઉત્સાહ સાથે વૈરાગીજીની પાઘડીમાં લગાડવા માટે તૈયાર થયા. સંઘના ભાઈઓએ કહ્યું કે, “સાહેબ, આટલી ભીડમાં હીરો પડી જાય તો મોટી મુશ્કેલી થઈ જશે.”
ત્યારે કાંકરિયાજી હસીને બોલ્યા, “ફુસી પિતા માપો નદ વારની છે ! હીરા હી નહિ નાયે સૌર ૩સી વિતા હમ ” આમ કહીને કાંકરિયાજીએ વૈરાગીની પાઘડીમાં એક
વ્યવહારમાં સ્યાદ્વાદ 287