________________
નિવાસ કરતા હતા. તેમનું કોઈ સંગઠન હજુ બન્યું ન હતું. શ્રી જયંતમુનિજીને પંજાબથી આવેલા જૈન ભાઈઓ પ્રત્યે ઘણી હમદર્દી તથા સ્નેહભાવના હતી. પ્રવચનમાં શ્રી જયંતમુનિજીએ ઘોષણા કરી કે આપણા પંજાબી જૈન ભાઈઓ એકત્ર થઈ ૨૭ નંબર પોલોક સ્ટ્રીટમાં એક સભા કરે. જે ભાઈઓ પ્રવચનમાં હાજર હતા તેમણે આદેશ શિરોધાર્ય કર્યો અને પછીના રવિવારે બધા પંજાબી ભાઈઓ મુનિશ્રીના સાંનિધ્યમાં એકત્ર થયા. તેમને વિશેષ રૂપે સન્માન મળવાથી તેમના ઉત્સાહમાં ઘણી વૃદ્ધિ થઈ હતી. ત્યારબાદ શ્રી પંજાબ જૈન સભાની સ્થાપના કરવામાં આવી. આજે પંજાબ જૈન સભા ઘણી જ વિકસિત થઈ આગળ વધી ગઈ છે. ભવાનીપુરમાં પંજાબ જૈન સભાએ પોતાનું ભવન પણ બનાવી લીધું છે.
દેરાવાસી સંઘના મુખ્ય અગ્રેસર શ્રી ડોસાભાઈ તથા તેમના નાનાભાઈ ક૨મચંદભાઈ મુનિશ્રી પ્રત્યે હાર્દિક ભક્તિ ધરાવતા હતા અને પ્રતિદિન પ્રવચનમાં આવતા હતા. દિગંબર સમાજના ધરમચંદજી સરાવગી પણ સારો રસ લેતા હતા.
કલકત્તાના માણેકતલ્લામાં આવેલું શ્વેતાંબર જૈન મંદિર પૂરા ભારતમાં સુપ્રસિદ્ધ છે. કલકત્તામાં તેને દાદાજીનો બગીચો કહે છે. તે બદરીનાથ જૈન મંદિર (ટેમ્પલ) તરીકે પણ ઓળખાય છે. બદરીદાસજીનો પરિચય :
બંગાળમાં આજીમગંજ, ઝિયાગંજ અને મુર્શિદાબાદમાં મોગલોના સમયથી મોટી સંખ્યામાં ઓશવાળ જૈન વસેલાં છે. અંગ્રેજના અમલ દરમિયાન કલકતાનો રાજકીય અને વ્યાપારી દૃષ્ટિએ વિકાસ થતો ગયો. સાથેસાથે આજીમગંજ, ઝિયાગંજ અને મુર્શિદાબાદનું મહત્ત્વ ઘટતું ગયું. સેંકડો જૈન પરિવારો ત્યાંથી કલકત્તામાં આવીને વસ્યા હતા. કલકત્તાનો મોટા ભાગનો વ્યાપાર આ ઓશવાળ પિરવારોના હાથમાં હતો. તેઓ ઘણા જ સમૃદ્ધ અને ધનાઢ્ય હતા. શેઠ બદરીદાસજી મુકિમ આ ઓશવાળ જૈન સમાજના ખૂબ જ દીપતા શાણા શ્રાવક હતા. મુકિમ પરિવારના બધા ભાઈઓ ઝવેરાતનો વ્યાપાર કરતા હતા. શેઠ બદરીદાસજી ધર્મમાં અનન્ય શ્રદ્ધા ધરાવતા હતા. જેમાં જૈન સંસ્કૃતિ જળવાઈ રહે, જૈન સમાજ ગૌરવનો અનુભવ કરી શકે, ભગવાન મહાવીરના શાસનની ઉત્કૃષ્ટ પ્રભાવના થાય, તેવા ઐતિહાસિક કાર્યો કરવાની તેમની મોટી અભિલાષા હતી.
આવા ઉચ્ચ વિચારથી પ્રેરાઈને તેમણે માણેકતલ્લામાં દાદાવાડીની સામે વિશાળ જગા મેળવી અને ત્યાં જૈનમંદિર બંધાવ્યાં. શીતલનાથ ભગવાન મૂળ નાયક છે. અદ્ભુત કારીગરી તથા ઉચ્ચકોટિની કલાથી મંદિરોનું નિર્માણ થયું છે. બધાં મંદિરો શુદ્ધ આરસ-પહાણનાં બનેલાં છે. જ્યારે મુખ્ય જૈન મંદિર સંપૂર્ણ જડાવકામથી બનાવ્યું છે. તેની શોભા અદ્ભુત છે. મંદિરની રચનામાં ખૂબી એ છે કે સૂર્યોદય થાય ત્યારે પહેલું કિરણ ભગવાનના મુખારવિંદ પર પડે છે અને મંદિરનું ગર્ભગૃહ ઝળકી ઊઠે છે.
જાગે જૈનસમાજ D 273