________________
પૂજ્ય તપસ્વીજી મહારાજે પ્રથમ તો કહ્યું કે આપણે સાધુઓથી આવી કોઈ જીદ ન કરી શકાય. પરંતુ શ્રી જયંતમુનિજી ગાંધીવાદી હોવાથી સત્યાગ્રહની પોતાની વાત પર દઢ રહ્યા. પૂ. તપસ્વીજી મહારાજ પણ મૌન રહ્યા. અગિયાર વાગ્યા ત્યાં સુધીમાં તો સમગ્ર સમાજમાં વાત ફેલાઈ ગઈ કે પૂજ્ય ગુરુદેવ જેચંદભાઈની સામે ઉપવાસ પર ઉતર્યા છે. જેચંદભાઈનું હૃદયપરિવર્તન :
જેચંદભાઈ મુશ્કેલીથી તાપ જીરવી શક્યા. બાર વાગતા પહેલાં તેઓ સ્વયં મુનિશ્રીના દરબારમાં હાજર થઈ ગયા. હાથ જોડ્યા અને પગે લાગ્યા. તેમનો અહંકાર પીગળી ગયો. વાણીમાં પણ ઘણો ભક્તિરસ ઊભરાયો. આંખો અશ્રુભીની થઈ ગઈ. ગદ્ગદ ભાવે બોલ્યા, “ગુરુદેવ, તમે જીત્યા અને હું હાર્યો. આપ પાત્રા લ્યો. આપ મારા કારણે આહાર-પાણી ન વાપરો તો મારા જેવો અભાગી કોણ? હું જુગારનો સર્વથા ત્યાગ કરવા તૈયાર છું.”
મુનિશ્રીએ કહ્યું કે “જેચંદભાઈ, તમારી ભાવનાનો સ્વીકાર કરી આજે આહાર ગ્રહણ કરીશ. પરંતુ જુઓ, આ વ્રત તમને એકલાને અંગત રીતે આપવાનું નથી. કત્રાસમાં જુગાર રમનાર પ્રત્યેક વ્યક્તિએ આના પચ્ચકખાણ લેવા પડશે.”
મુનિશ્રીએ જાહેર સભામાં જુગાર છોડવા માટે અનુરોધ કર્યો. બધા જુગાર રમનારને વ્યાખ્યાન સભામાં જ પચ્ચખાણ લેવા કહ્યું. બધા તરફથી એક જ જવાબ મળ્યો કે જેચંદભાઈ જુગાર છોડે તો અમે છોડીએ. બધા એમ માનતા હતા કે જેચંદભાઈ જુગાર છોડશે નહીં અને આપણે જુગાર છોડવો નહીં પડે.
મુનિશ્રીએ જેચંદભાઈને બોલાવીને કહ્યું, “આજે આપણે પૂરું નાટક કરવાનું છે. ભરી સભામાં તમે જુગારનો ત્યાગ કરો એટલે આ એકસો વ્યક્તિને ત્યાં જ ઊભા કરી, તમારી સાથે જ ત્યાગ કરાવવાનો છે. આ બધા તમારા પાકા અનુયાયી છે. તેઓ કહે છે કે જેચંદભાઈ જુગાર છોડે તો અમે જરૂરથી છોડીશું. તો આજે બધાને હાથમાં લેવા છે. તમે તમારા સાગરીતોને પણ અંદરખાને તૈયાર કરજો. આજે સભામાં ધડાકો બોલાવવો છે.”
જુઓ તો ખરા! થોડા કલાકમાં જેચંદભાઈ એટલા બધા બદલાઈ ગયા કે એક ઉદાહરણ આપવાને લાયક બની ગયા. ત્યારબાદ તેઓ જયંતમુનિના પરમ ભક્ત બન્યા. તેમણે જીવનપર્યત પૂજ્ય મુનિજીની સેવા કરી.
રાત્રિનો સમય થયો. પોલીસ સ્ટેશનથી થાણાના દરોગા નાગરિક વેશમાં પોતાની આખી પાર્ટી લઈને પ્રવચન સાંભળવા આવતા હતા. થાણેદારના આવવાથી પ્રવચન પંડાલની શોભા વધી હતી. આખું આગણું ખીચોખીચ ભરાઈ ગયું.
પ્રસંગ જોઈને મુનિશ્રીએ દરોગાજીને નામ લઈને સંબોધ્યા, “જુઓ દરોગાજી, તમે તમારા
વીસ તીર્થકરોની પરમ પાવન નિર્વાણભૂમિ 213