________________
સ્વર્ગ ગમન
જગતને એક એવે સાધારણ નિયમ છે કે પ્રકાશની પાછળ અંધકાર અને અંધકારની પાછળ પ્રકાશ હોય છે. તેમજ સુખની પાછળ દુઃખ અને દુઃખની પાછળ સુખ પણ હોય છે. તેવી જ રીતે જીવ જ્યાં સુધી મુકત દશા–પરમધામ-શાશ્વતસ્થાન મેક્ષને ન પામે ત્યાં સુધી મરણ પછી જન્મ ધારણ કરે પડે છેજ જન્મ મરણના દુખે સડન કરવા પડે છે. એમ જન્મ મર. ણની ઘટમાળ સદાકાળ પરિવર્તન શીલ છે.
મેટા મોટા રાજા મહારાજા, વાસુદેવ, છ ખંડનાઅધિપતિચકવતિ અને સુરનરથી સેવન કરાયેલા અને ત્રિભુવનમાં પૂજયપણને પામેલા પુરૂષે પણ એજ રસ્તે ચાલ્યા ગયા તે પછી સાધારણ માનવ જેવા પામર પ્રાણી શી બિસાતમાં છે વારું !
સૂરિમહારાજ વિહાર કરતા કરતા કાઠિયાવાડમાં આવેલા ઉના નામના ગામમાં આવ્યા. ત્યારે આયુની દેરી ખુટી ડાઈ હતી. પિતાનું અવસાન કાળ આવેલે જાણે શ્રીમાન હીરસૂરિ જીએ વિજ્યસેન આચાર્યની પોતાના માટે સ્થાપના કરી. અંતાવસ્થા આવી જાણું ધર્મધ્યાનમાં વિશેષપણે મગ્ન થયા. સં. વત ૧૬૫ર અને ભાદવાસુદિ ૧૧ને દિવસે સૂરિમહારાજ જૈન, પ્રજાને ઉદાસ કરી સ્વર્ગગમન કર્યું. એઓ શ્રીમન્મહાવીર પરમાત્માના ૫૮મે પાટે થયા. સર્વેના ચિત્તમાં–જગારમાંનાચમતાં હીરાના જેવા શ્રીહીરવિજયસુંરિના વિયોગથી ખેદ ગ્લાનિ
