________________
( ૨ )
જન્મ.
ગુજરાત દેશના સતર હજાર ગામામાં પાલનપુર નામનુ એક નગર હતુ: પલ્લવિયા પાર્શ્વનાથજીનુ ભવ્ય મંદિર દેવવિમાન સમાન દીપી રહ્યું હતું. સુવર્ણની ઘંટાનાં નાદ-ધ્વનિ તે જીનભુવનને ગજાવી મુકતા હતા. તે નગરમાં એક એવા નિયમ હતા કેજે લક્ષાધિપતિ હોય તે કાટની બહાર અને કરોડપતિ કિલ્લામાં રહે. તે નગરમાં એશવશમાં ઉત્પન્ન થયેલ શ્રાવક ધર્મ પરિ પાલક કુંવરજી નામક શેઠ રહેતા હતા. તેમને શિયળવૃતે કરી સીતા સમાન-પતિપરાયણા અને સુરવરૂપા નાથીમાઇ નામે ભાર્યાં હતી.
એક સમયે રાત્રિને વિષે નાથીમાઈ શયનભુવનમાં નિદ્રા વશ થઈ હતી, પ્રાત:કાળ થવાને હજી ઘેાડી વાર હતી, અર્ધ નિદ્રાવસ્થામાં અને કંઈક જાગૃતવસ્થામાં સ્વપ્ન આવ્યુ કે જાણે “ એક ગાજતા ચાર દાંતવામા ઉજવલ ગજેંદ્રે ઉદરમાં પ્રવેશ કચે છે. ” એ સ્વપ્ન જોઈ તે તરત જાગી ઉઠી. સ્વપ્નની વાત પતિને કહેતાં તેણે કહ્યું કે તમને એક સુ ંદર પુત્ર થશે. કે જેની આખા ભારતવર્ષ માં કીતિ ફેલાશે.
ગર્ભનુ` સારી રીતે પાલન કરતાં ત્રીજે માસે નાથીબાઈને એક ઉત્તમ ઇચ્છા-દોહદ ઉત્પન્ન થયા કે હું જગમાં અમારી પડહવગડાવું. જીનેશ્વર પ્રભુની પ્રતિમાની નવાંગે પૂજા કરૂં, સપાત્ર મુનિવરોને દાન આપુ અને શત્રુંજય પર્વતપર જઇ તીર્થંકર શ્રી આદિનાથની પૂજા કરૂં. અનુક્રમે નવમાસ અને સાત