________________
શ્રુતનાણી કહેવાણા ચૌદેપૂર્વી જો. ૧૬
પૂર્વી થઈને તાર્યા પ્રાણી થોક જો, ઉજ્વલ ધ્યાને તેહ ગયા દેવલોક જો; ઋષભ કહે નિત્ય કરીએ તેહને વંદના જો. ૧૭
[X] ૧૯૦. સ્થૂલભદ્રજી અને કોશ્યાની સજ્ઝાયો (૭) વેશ જોઈને સ્વામી આપનો, લાગી મારા તનડામાં લ્હાયજી; અણધાર્યું સ્વામી આ શું કર્યું, લાજે સુંદર કાયાજી,
કોણે રે ધૂતારે તમને ભોળવ્યા. ૧
આવી ખબર જો હોત તો, જાવા દેત નહીં નાથજી; છેતરી છેહ દીધો મને, પણ બોધ સુણી સુગુરુતણો, માતા પિતા પરિવાર સહુ,
નહીં છોડું હું સાથજી, કોણે૦ ૨ લીધો. સંજમ જુઠો આળ પંપાળજી,
ભાર;
નથી રે ધૂતારે મને ભોળવ્યો. ૩
એવું જાણી કોશ્યા સુંદરી, ધર્યો સાધુનો વેષજી; આવ્યો ગુરુની આજ્ઞા લહી, દેવા તને ઉપદેશજી; નથી૦ ૪ કાલ સવારે ભેગા રહી, લીધાં સુખ અપારજી; તે બોધ દેવા મને આવીયા, જોગ ધરી આ વારજી;
જોગ રે સ્વામી અહીં નહીં રહે. ૫
કપટ કરી મને છોડવા, આવ્યા તમે નિરધારજી; પણ કદી નહીં છોડું હું નાથજી, નથી નારી ગમારજી, જોગ૦ ૬ છોડ્યા માત પિતા વળી, છોડ્યા સહુ પરિવારજી; ઋદ્ધિ સિદ્ધિ મેં તજી દીધી, જાણી સઘળું અસારજી,
છેટી રહીને કર વાત તું. ૭
જોગ ધર્યો મેં સાધુનો, છોડ્યો સઘળાનો પ્યારજી; માત સમાન તને ગણું, સત્ય કહું નિરધારજી. છેટી ૮
બાર વરસની પ્રીતડી, પલમાં તૂટી ન જાયજી; પસ્તાવો પાછળથી થશે, કહું લાગીને પાયજી, જોગ૦ ૯
૩૪૦
સજ્ઝાય સરિતા
