________________
- अथ श्री संघपट्टकः --
( ४७९ )
चाधोमुखमणि विदधता तेनापि तन्मर्षितं ॥ तन्मन्ये विषमं त्रियो बलवतः कस्यापि लीलायितं ॥ '
अर्थः- ते उपर दृष्टांत कयुं वे जे मदोन्मत्त घयेलों ने शब्द करतो एवो देको काळा सर्पना मुखने विषे लापट मारवाने ज़े रोष रहित कठोरपणे हाथ नगामे बे ने ते सर्प आंखो मीची नीचं मुख कर ते मकानो अपराध सहन करे बे ते बळवान एवो harse पण विष मंत्रवाळो पुरुष तेनुं लीलाचेष्टित डे एम हुं मानुं एटले कालो सर्प कानो मार खाय ते ते विषमंत्रवाळा पुरुषनो प्रभाव बे तेम सुविदित साधु जे ते लिंगधारी धोनुं अपमान सहन करे बे ते दशमाश्चर्यनो महिमा बे पण ए लिंगधारी श्रोनो महिमा नथी.
'टीका:- ततश्च यथानी चाय पिकेचन किंराजादेः स्वामिनोऽवष्टंनेन महतामपिमूर्द्धस्वारुह्यपुष्पंति ॥ एवमेतेपि दशमाश्चर्यमहिम्ना महामुनीन् परिभूयापि पुष्यंतीत्यपि शब्दार्थः ॥
अर्थः-वळी जेम केटलाक नीच नगरा पुरुषो ते राजादिक लोकमां मोटा कदेवाता होय तेनुं आलंबन करीने मोटा पुरुपना माथा उपर पण श्रारोहण करीने खुशी थाय एम श्रा लिंगधारी पण दशमा आश्चर्यना महिमावके ते मोटा मुनिने पण पराभव करीने हर्ष पामे वे एम श्रपिशब्दनो अर्थ बे.
टीका:- तथाच प्रकरणकारै रेवाऽन्यत्रा निहितं ॥ इद
