________________
19. अथ श्री संघपट्टक
(३८१ )
कुगुरूंना वचन प्रमाणे चालनारा ते अनंतवार संसार कादवने विषे खुत्या ने एटले चोंट्या बे ते महादुःखने पामशे.
टीकाः - तथा कुबोधस्यापि विपर्यय ज्ञानत्वेन मिथ्यात्वरुप त्वाद् बहुजगवदुपदिष्टपदार्थ विषय विपर्ययज्ञानरुपतत्साकल्येनैव क्रियमाण मेतन्नकेवलं संसाराय किंत्वऽल्पतर जिनेोक्तार्थ विषय विपर्ययज्ञानरुप तदंशेनापि ॥
अर्थः- वळी कुबोधने पण विपरीत ज्ञानपणुं बे ए हेतु माटे घणी रीते जगवंते उपदेश कर्या जे पदार्थ ते संबंधीं जे विपरीत ज्ञान ते रुप जे कुबोध तेनुं समस्तपणुं तेणे करीनेज जे कयुं तेज केवळ संसारजण बे एम न जाणवुं. त्यारे शुं तो प्रतिशे अल्प भगवंते कहला जे अर्थ ते संबंधी विपरीत ज्ञान ते रुप जे कुबोध तेनो अंशमात्र पण संसार जणी बे. जावार्थ:-- वीतरागे उपदेशेलो एटले कहेलो जे अक्षर तेनो अर्थ पोतानी मति कल्पनाए अवळो करे तो उत्कृष्ट जांगे अनंतो संसार वृद्धि पामे तो समस्त वीतरागे कहेला' पदना अर्थनुं मति कल्पनाए वो अर्थ करे तेनुं तो शुं कहेतुं.
टीकां:- यदाह ॥ सिद्धांतमन्यार्थतयावगम्य, प्रवर्त्तमाना नफलं लग्नंते ॥ विपर्ययात्काचतयेव जात्यं माणिक्य मज्ञाः परिवर्तयतः ॥
अर्थः- जे माटे ते शास्त्रमां कयुं बे जे सिद्धांतना अर्थ बीजी रीते जाणीने प्रवर्त्तता जे पुरुष ते फळने नथी पामता. जेम
