________________
(२)
8. अथ श्री संघपटकः --
अर्थः-टीकाकार कहे डे के मारा सुंदर गुरु जे श्री जिनववनसूरी तेमनी घणा सूक्ष्म अर्थवाळी ने प्रधान एवी था ग्रंथ रूपी वाणी ते क्या ? ने खेद पामनार मंदबुद्धि पुरुषमा अग्रेसर एवो हुँ ते क्यां? जे तेमना ग्रंथनी टीका करवाने समर्थ था ? ते उपर दृष्टांत असंकार कहे जेम मोटा संग्राममां, जेणे शत्रुना मदोन्मत्त हाथीना दांत, पोताना हाथरूपी थंन वझे चुरा कर्या ने, एवा शूरवीर पुरुषने पामवा योग्य, जे जयलक्ष्मी ते नपुंसक पुरुषने क्यांथी मळे ? अर्थात् नहींज मळे. ते नपुंसक पुरुष केवो ? तोके ते जय लक्ष्मीने पामवानी श्वाए संग्रामना मस्तक उपर निश्चय करी रह्यो ने एवो. ॥५॥
तथापि तस्यैव पदप्रसादःफलिष्यति प्राक् मम निर्विवादः ॥ किमंग पंगो नवनांगणस्ट कल्पमापूरयते न कामान् ॥३॥
अर्थः-तो पण ते श्रीजिनबबनसूरिना चरणनो प्रसाद मारा उपर दे, तो शीघ्र फळीभूत अशे तेमां कांश विवाद (संशय) मथी. ते उपर दृष्टांत कहे जे-जे शरीरे पांगळो जे. तेना घरना खानपा आगल रहेलो कल्पवृक्ष धुं तेना मनोरथ नहीं पूरे श्र
र्थात् पूरो ज. तेम मंदबुझिवाळो हुँ पस ते गुरुना प्रतापपी टी'का करीश ॥३॥
टीकाः-श्हहि सदृशां पदार्थसार्थप्रकटनपटीयसि समूलकाषंकषितनिशेष दोषे निर्वाणचरमशिखरीशिखर मधिरूढे जगवति नामवति श्रीमहावीरे ॥
अर्थः-श्रा लोकने विषे समकितष्टिवाळाने नव तत्वादिक पदार्थनो समूह प्रगट करी देखामवामां अतिशे चतुर अने मूळ